Στις έρημες και διαλυμένες λεωφόρους της πάλαι ποτέ συμπρωτεύουσας, με διάσημες και αγαπημένες - ρημαγμένες βιτρίνες των προηγούμενων δεκαετιών, αλλότριο πλήθος έρπει τώρα Σ’ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΛΕΩΦΌΡΟΥΣ... και συχνάζει στα νεόκοπα και «δήθεν» μπαράκια του φραπεδόγαλου και των πλαστών συζητήσεων περί του τίποτα... Ερμού και ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΘΕΤΑ ΔΡΟΜΑΚΙΑ μέχρι τη θάλασσα. Έρχονται από άλλες πόλεις και συνοικίες, παρκάρουν τη χιλιάρα μηχανή που τους πήρε ο μπαμπάς η μαμά η ο νονός μπροστά στο μπαρ, στον πεζόδρομο, το λεωφορειόδρομο,τη διάβαση για τα ΑΜΕΑ –ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ – τους κάδους ανακύκλωσης του Δήμου - τι είναι αυτό- ... τις σόμπες αερίου που περίσσεψαν από τον προηγούμενο χειμώνα, το «πράσινο» που χρησιμεύει για να κλέψουν ένα ακόμα μέτρο από τους πεζούς...
Με πλαστικά καλαμάκια, καφέ τελευταίας διαλογής και τσιγάρα λαθραία σε δημόσιο χώρο παριστάνουν τους προνομιούχους... και είναι, αλλά δεν το ξέρουν, γι’ αυτό και χαζογελάνε, δίνουν και καμιά ελεημοσύνη στα μικρά ζητιανάκια που περνούν κάθε δύο λεπτά και... δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Θα καταλάβουν ξαφνικά όταν θα κοπεί η γονε-ι-κή μέριμνα και επιδότηση, όταν σταματήσει η σύνταξη μα-ι-μου της οικογένειας, όταν δεν θα παίρνουν τα 500 ΕΥΡΩ το μήνα, ζεστά, αφορολόγητα και μαύρα...
Δεν φταίνε αυτά, τα καημένα, αυτά είναι τα θύματα, οι γονείς τους φταίνε και οι δάσκαλοι τους που υποκρίνονται ότι δεν τρέχει τίποτα,ότι το Πανεπιστήμιο λειτουργεί κανονικά,ότι όλα βαίνουν καλώς...εναντίον τους. Είναι τα παιδιά των λαμόγιων...
Μπροστά τους τα ταξί, κλείνουν τη μοναδική λωρίδα δίπλα στο λεωφορειόδρομο, κλείνουν τη μισή η και ολόκληρη τη διάβαση,σε διπλή η τριπλή σειρά, και στη συνέχεια κάθε παρανομία είναι δεκτή, αφού γίνεται αποδεκτή η πρώτη. Για πεζούς και άτομα με ειδικές ανάγκες, για καροτσάκια, για ηλικιωμένους ούτε λόγος... Άλλωστε τι θέλουν στο δρόμο η στο πεζοδρόμιο άφραγκοι, ας κάτσουν σπίτι στην τηλεόραση να δουν το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο... Για το ρατσισμό της καθημερινής ζωής ούτε λόγος...
Δίπλα σ’ αυτούς τροχονόμοι και δημοτικοί υπάλληλοι σε κατάσταση νευρικής κρίσης, άλλοι τρώνε απειλές,μερικοί ξύλο από «απελευθερωμένες» συντεχνίες των δημόσιων μεταφορών, των περιπτεράδων, των πλανόδιων «ανακυκλωτών - για ιδιοτελή σκοπό» ... ποιος διοικεί αυτή την πόλη επιτέλους - μήπως κάνεις - εκτός από συντεχνίες εκτός ορίων, εκτός όρων...
Πριν από 45 χρόνια ο τότε πρωθυπουργός την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια προς το Παρίσι με ψεύτικο διαβατήριο, πριν από 10 περίπου χρόνια και ο ανεψιός του με πρόγραμμα λιτότητας και έχασε από άλλους που κρύβονται τώρα...ο δε τρίτος ο επαναφορτιζόμενος ηγείται της σοσιαλιστικής διεθνούς...
Βέβαια για να μην είμαστε απόλυτοι κάποιοι, ελάχιστοι μπήκαν φυλακή η ετοιμάζονται να μπουν από τότε... όμως δεν είναι καιρός να προχωρήσουμε και στα επόμενα βήματα, ποιος διοικεί αυτή την πόλη;
Να και μια χαρακτηριστική «προσφορά» που είδα... καφενείο της ελίτ στο κέντρο της πόλης διαφημίζει καφέ μέχρι τις 2.00 το μεσημέρι με 2,5 ευρώ...
Καλά δεν πήγαν ποτέ στα ακριβά καφέ στο Μιλάνο, στη Βαρκελώνη, στο Βερολίνο... τα παιδιά των λαμόγιων... δεν ντρέπονται οι γονείς τους γι’ αυτό...
Διαβατήριο έχουμε;
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου