Μουσουλμανικός Ρεπουσισμός!

Μια περίεργη ιδιόμορφη σχέση έχει αρχίσει να αναπτύσσεται ανάμεσα σε ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας – αν όχι το μεγαλύτερο- και τη βουλευτή των 1680 ψήφων της ΔΗΜ.ΑΡ. Μαρία Ρεπούση.
του Στρατή Μαζίδη
“Μα επιτέλους! Τι γίνεται πια με αυτό το μουσουλμανικό ρεπουσισμό;” σχολίαζε ένας φίλος τις προάλλες σε συζήτηση που είχαμε. Μουσουλμανικός Ρεπουσισμός! Δεν έχει κι άδικο.

Ένας ρεπουσισμός που ξεκινά από τα χρόνια της “επανίδρυσης” της χώρας όταν η Μαρία Ρεπούση προκαλούσε ξεδιάντροπα τη μισή Ελλάδα επιθυμώντας να αλλάξει την ιστορία κάνοντας λόγο για συνωστισμό στην προκυμαία της Σμύρνης. Τα αντανακλαστικά της κοινωνίας ευτυχώς λειτούργησαν άμεσα και παρά την παρουσία της κας Κουτσίκου στο υπουργείο Παιδείας το βιβλίο απεσύρθη κακήν κακώς καταλήγοντας στα …κιτάπια.
Η Μαρία όμως ποτέ δε μας συγχώρεσε αυτή την ταπείνωση. Πείσμωσε. Και ξαφνικά την είδαμε να κάθεται δίπλα στο Φώτη Κουβέλη ο οποίος προκειμένου να αρπάξει ψήφους έμπασε κυριολεκτικά τη Σάρα και τη …Μάρα στο Νεοφιλελεύθερο κόμμα του.
Η Μαρία ήξερε καλά τι έκανε. Έβαλε υποψηφιότητα σε μια περιφέρεια αχανή και ανάμεσα σε πολλούς αγνώστους μπόρεσε να βρει μια χούφτα ψήφους για να εισέλθει στο Κοινοβούλιο. Βέβαια και οι 1680 είναι θαύμα που την ψήφισαν.
Η Μαρία με το καλημέρα μας έδειξε τις διαθέσεις της βρίσκοντας μια αφορμή να αποχωρήσει από την αίθουσα την ώρα που οι συνάδερφοί της τιμούσαν τη μνήμη του Ποντιακού Ελληνισμού.
Στη συνέχεια την είδαμε να υπερασπίζεται τα συμφέροντα του τουρκικού προξενείου όσον αφορά το ζήτημα των νηπιαγωγείων στη Θράκη ενώ έσπευσε στο θέατρο “Χυτήριο” όχι τόσο για να καταδικάσει τα έκτροπα αλλά να υπερασπιστεί το αίσχος που παιζόταν εκεί.  Αυτή η ιδιόμορφη προσωπικότητα που καταπίνει τη γλώσσα της όταν οι μουσουλμάνοι μας απειλούν με πόλεμο μέσα στην Ομόνοια και σπάνε βιτρίνες και παρμπρίζ αλλά αποδεικνύεται λαλίστατη καρδερίνα (ή μήπως καρακάξα; ) όταν υπερασπίζεται το δικαίωμα του καθενός να υβρίζει και να χλευάζει το Χριστό.
Τέλος, ξαναχτύπησε σχολιάζοντας ως εθνικιστικά κιτς τις όποιες αναπαραστάσεις ιστορικών μαχών και απελευθερώσεων χαρακτηρίζοντάς τες ως περιττές.
Μάλιστα η βουλευτής της ΔΗΜ.ΑΡ. δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά της για όσα έζησε στα Χανιά. Προφανώς έχει μείνει 115 χρόνια πίσω και νόμιζε πως η Κρήτη υπάγεται ακόμη στην Υψηλή Πύλη.
Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τον έρωτα της Μαρίας Ρεπούση με κάθετι τουρκικό, ισλαμικό, ανθελληνικό και αντιχριστιανικό.
Μα γιατί …ρε-πού-ση μου!
 freepen

Εμείς μπορούμε να τον καταλάβουμε αυτόν τον έρωτα της, είναι απλό τόσο απλό 
όσο όταν αγαπάς την πατρίδα σου ή ....τον εργοδότη σου ...