Ο νομισματικός πόλεμος μεταξύ δολαρίου-ευρώ (ΗΠΑ-Ευρωζώνης-Γερμανίας) εντείνεται και κλιμακώνεται…
Η έντονη διαμάχη μεταξύ Ευρωζώνης-ΔΝΤ αποτελεί την αιχμή αυτού του πολέμου και καταδεικνύει τούτο το ουσιαστικό: Ότι η κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος είναι καθολική και αδιέξοδη.
Η κόντρα για το ελληνικό χρέος (που ολοένα βαθαίνει και οξύνεται) κρύβει τη διαφορετική θεώρηση που έχουν οι δύο πλευρές για το πώς θα διαχειριστούν την καπιταλιστική κρίση: Διαφορετική θεώρηση που αντανακλά το αγεφύρωτο των διαφορετικών συμφερόντων.
Η στρατηγική συμφωνία (ομοφωνία) ΟΛΩΝ των καπιταλιστικών δυνάμεων είναι η λεηλασία και το ξεζούμισμα των λαών…
Ωστόσο η κρίση καταστρέφει και μεγάλα τμήματα του κεφαλαίου, προκαλεί μεγάλες οικονομικές απώλειες και στα διεθνή αρπακτικά, καθώς επίσης αλλάζει και τους παγκόσμιους οικονομικούς συσχετισμούς, οδηγώντας ολόκληρα έθνη-κράτη, («τα αδύνατα κλαδιά», όπως η Ελλάδα) στην ολοκληρωτική καταστροφή και χρεοκοπία.
ΕΔΩ ακριβώς εκδηλώνονται οι ασυμφωνίες και οι συγκρούσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστών και των πλανητικών αρπακτικών: Στο ποιος θα έχει τη μικρότερη χασούρα από την κρίση, στο ποιος θα λεηλατήσει πιο άγρια τους αδύναμους και στο ποιος θα φορτώσει τα μεγαλύτερα βάρη της κρίσης (τις απώλειες) στους άλλους.
ΕΔΩ ακριβώς βρίσκεται και το αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στην Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, αλλά και στο εσωτερικό της ΕΕ.
Για παράδειγμα, Γαλλία και Γερμανία έχουν διαφορές ως προς τον τρόπο διαχείρισης της κρίσης στην Ευρωζώνη. Η οικονομία της πρώτης είναι σε δυσκολότερη θέση από τη γερμανική και η αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία που θέλει η Γερμανία, στερεί πόρους για ανάκαμψη από τα γαλλικά μονοπώλια.
Συμφωνούν, όμως, ότι για το ελληνικό χρέος θα πρέπει να βρεθεί άλλη λύση από το «κούρεμα», το οποίο ισοδυναμεί με καταστροφή κεφαλαίου και άρα χασούρα για τα μονοπώλιά τους.
Από την πλευρά του, το ΔΝΤ, εκπροσωπώντας τις ΗΠΑ και άλλες ανερχόμενες καπιταλιστικές οικονομίες, που έχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα προς τη Γερμανία και την Ευρωζώνη, πιέζει για νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους, αυτή τη φορά στα ομόλογα που κατέχει ο λεγόμενος «επίσημος τομέας», δηλαδή τα κράτη - μέλη και η ΕΚΤ.
Οι ΗΠΑ επιδιώκουν να ελαττώσουν τις δικές τους απώλειες και αν είναι δυνατόν να φορτώσουν όλα τα βάρη και τις ζημιές στη ευρωζώνη και κυρίως στη Γερμανία η οποία έχει κερδοσκοπήσει με το ευρώ, αλλά και έχει επωμιστεί (λογική συνέπεια) τα μεγαλύτερα βάρη για τη διάσωση της ευρωζώνης (το εργαλείο της κερδοσκοπίας της).
Έτσι οι ΗΠΑ, θεωρούν πλέον ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και τάσσονται ανοικτά υπέρ του να κουρευτεί ξανά το ελληνικό χρέος.
Την ίδια άποψη διατύπωσε την Τετάρτη και ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας και άλλων δέκα χωρών στο ΔΝΤ, αποκλείοντας ταυτόχρονα κάθε επιπλέον στήριξη στην Ελλάδα από το ΔΝΤ.
Δηλαδή οι ΗΠΑ «σπρώχνουν» το μεγάλο μερίδιο της απώλειας και των ζημιών στην ευρωζώνη.
Ο λεγόμενος «επίσημος τομέας» στην Ευρωζώνη, κατέχει σήμερα ελληνικό χρέος ύψους 179,8 δισ. ευρώ, το οποίο κατανέμεται ως εξής: Η ΕΚΤ 41 δισ. ευρώ, οι Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες της Ευρωζώνης 12 δισ. ευρώ, από διμερή δάνεια της Ελλάδας στο πλαίσιο του πρώτου Μνημονίου 52,9 δισ. ευρώ και από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (EFSF), στο πλαίσιο του δεύτερου Μνημονίου, δάνεια ύψους 73,9 δισ. ευρώ.
Το ΔΝΤ έχει δανείσει στην Ελλάδα 21,7 δισ. ευρώ.
Επίσης μια μελέτη που δημοσιεύτηκε την Τρίτη στο «Reuters», εκτιμά ότι το κόστος για τη Γερμανία από ένα ενδεχόμενο νέο κούρεμα, θα ξεπερνούσε τα 17,5 δισ. ευρώ, καθώς μέχρι τώρα έχει χορηγήσει στην Ελλάδα δάνεια και εγγυήσεις ύψους 35,2 δισ. ευρώ.
Τέλος, ένα «κούρεμα του χρέους» στην Ελλάδα θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου. Θα επεκταθεί μοιραία και σε άλλες καταρρέουσες οικονομίες του Νότου. Οι χασούρες συνεπώς για την ευρωζώνη και τη Γερμανία θα είναι πολλαπλάσιες…
Με αυτά τα δεδομένα, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς γιατί η Ευρωζώνη αντιδρά σχεδόν ενιαία στην προοπτική να κουρευτεί το ελληνικό χρέος, η βιωσιμότητα του οποίου τίθεται σαν προϋπόθεση για να παραμείνει το ΔΝΤ στην τρόικα και να συνεχίσει να χρηματοδοτεί την ελεγχόμενη χρεοκοπία των κρατών μελών της.
Ο καυγάς, συνεπώς, που γίνεται με επίκεντρο το ελληνικό χρέος είναι καυγάς για το πάπλωμα: Το ποια ιμπεριαλιστική κακουργία (ΗΠΑ-Γερμανία) ή ποια χρηματιστηριακά αρπακτικά θα έχουν τις μικρότερες ζημιές από την κρίση, καθώς και ποιο στρατόπεδο θα κρατήσει υπό την κατοχή του την αποικία-ΕΛΛΑΣ…
Είναι καυγάς ΟΧΙ για κάποια ευημερία του ελληνικού λαού ή των λαών της Ευρώπης, αλλά καυγάς των βουβαλιών για το ποιο θα έχει τις μικρότερες απώλειες και το ποιο θα επικρατήσει στην παγκόσμια αρένα: Δολάριο ή ευρώ…
Με ΗΠΑ ή Γερμανία, με «κούρεμα του χρέους» ή όχι, η κατάσταση για τον ελληνικό λαό συνεχώς θα χειροτερεύει και η ελληνική κοινωνία θα βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην καταστροφική, στη διάλυση και στην αποικιοκρατικοποίησή της…
Αυτοί δεν μαλώνουν για να μας σώσουν αλλά για να μας ληστέψουν ακόμα πιο πολύ, να μας υποτάξουν ολοκληρωτικά και να μας διαλύσουν τελειωτικά…
Η κρίση του συστήματος ΣΥΝΟΛΙΚΑ είναι αδιέξοδη και αθεράπευτη. Καμία συνταγή διαχείρισής της δεν θα σώσει τους λαούς…
Ο μόνος δρόμος είναι η ΕΘΝΙΚΗ απελευθέρωσή μας από αυτή τη μέγγενη της πλανητικής καπιταλιστικής κρίσης η οποία (εθνική απελευθέρωση) θα πρέπει να στηρίζεται πάνω σε ένα γρανιτένιο άξονα ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ απελευθέρωσης…
Αυτά συνεπάγονται, σαν αφετηρία, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την επαναφορά στο εθνικό μας νόμισμα, την επεξεργασία εθνικών και κοινωνικών στρατηγικών και τακτικών πολιτικών ΕΠΙΛΟΓΩΝ και ΚΥΡΙΩΣ την ΟΡΓΑΝΩΣΗ του λαού.
Χωρίς ένα ΕΘΝΙΚΟ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ πολιτικό ΚΙΝΗΜΑ με επεξεργασμένες προγραμματικές κατευθύνσεις και πρακτικές θα πέσουμε πάλι θύματα των επιτηδείων εκλογικών τζόκεϊ: Των ποικίλων και πολύχρωμων ανδρεικέλων, είτε της ευρω-χούντας, είτε της υπερατλαντικής, νεοταξικής χούντας.....
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου