Η Ελληνική πρωτοβουλία που έμεινε γνωστή ως “Βασικός Μέτοχος” δεν ήταν μία αναγκαιότητα μόνο για την Ελλάδα αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτό το γεγονός αποδείχτηκε περίτρανα από την λυσσαλέα επίθεση που δέχτηκε η Ελληνική προσπάθεια όχι μόνο από τους ντόπιους βαρώνους αλλά από την Ευρωπαϊκή διαπλοκή!
Πριν δούμε την εξέλιξη – βόμβα τα στοιχεία της οποίας έχουμε στα χέρια μας, είναι απαραίτητη η αποκάλυψη του παρασκηνίου εκείνης της μάχης για πρώτη φορά. Επιγραμματικά, αφού σήμερα είμαστε σε θέση να καταλαβαίνουμε γιατί κάποιοι δεν ήθελαν Ευρώπη των λαών αλλά Ευρώπη των τοκογλύφων και της διαπλοκής.
Ο πυρήνας της τότε κυβέρνησης -και λέμε πυρήνας γιατί δυστυχώς δεν ήταν όλοι “προσηλωμένοι” στον αγώνα κατά της διαπλοκής- γνώριζε εν μέρει τι αντιδράσεις θα αντιμετώπιζε όταν άνοιγε το θέμα. Δεν φανταζόταν όμως ποτέ ότι η Ευρωπαϊκή διαπλοκή θα κατάφερνε να σύρει την ΕΕ στο σημείο να εκβιάσει στυγνά μία χώρα μέλος για να ανακόψει την “απειλή”.
Μπροστά σε αυτό που έγινε Ευρωπαϊκά, ο απίστευτος αυτοδιασυρμός, ο εξευτελισμός πολιτικών προσώπων που ανέλαβαν εργολαβικά την κατασυκοφάντηση της Χώρας, φαντάζει ασήμαντος. Είναι όμως ενδεικτικός αφού πολιτικοί που πρόδωσαν την Ελλάδα, την Ευρώπη αλλά και την ίδια την δημοκρατία, εξελέγησαν και κατέλαβαν υπουργικούς θώκους που τους κρατούν μέχρι σήμερα. Δείγμα και αυτό της (τότε) παντοδυναμίας των “Εθνικών εκδοτών”.
Οι σχέσεις Καραμανλή με τους πολιτικούς ηγέτες της ΕΕ ήταν ισχυρές. Ο Καραμανλής ήταν ο πολιτικος που σεβάστηκαν περισσότερο οι Ευρωπαίοι τα τελευταία 30 χρόνια. Αυτό φάνηκε σε πολλά στάδια της διακυβέρνησης του με αποκορύφωμα τη συμπαράστασή τους στο veto στο Βουκουρέστι και την επιβολή της Frontex στα Ελληνοτουρκικά σύνορα που τώρα και αυτή απαξιώνεται.
Ως αντίβαρο στις πιέσεις από τα ντόπια και ξένα συμφέροντα, ο Καραμανλής υπολόγιζε στην στήριξη των Ευρωπαίων, έστω για να παραπεμφθεί το θέμα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αφού γνώριζε ότι τα Ευρωπαϊκά μεγαθήρια θα έκαναν το παν για να επηρεάσουν την απόφαση ή να αποτρέψουν ακόμα και την προσφυγή. Έτσι, η τότε Κυβέρνηση θα κέρδιζε πολύτιμο χρόνο, αρκετό για να εξουθενώσει το καρκίνωμα της διαπλοκής, αφού θα περνούσαν κάποιοι μήνες μέχρι το δικαστήριο.
Την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα είχαν ξεκινήσει οι κωμικές αντιδράσεις του Γιώργου Παπανδρέου, της πλειοψηφίας, δυστυχώς, των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, των μεγαλοεκδοτών και καναλαρχών, του ΣΕΒ και όλων των αρλεκίνων, καρπών του φυτωρίου της σήψης οι βλαστοί του οποίου πνίγουν ακόμα και σήμερα την Ελλάδα. Πολιτικές καρκινογενέσεις χωρίς δείγμα ηθικής ή πατριωτισμού, αφού γνωρίζουν ότι η ύπαρξη τους και κυρίως η εκλογή τους, δεν απορρέει από τον Ελληνικό λαό αλλά από την προβολή που τυγχάνουν και οφείλουν να την ανταποδώσουν όταν εκλεγούν. Όχι στον λαό, αλλά στους Εθνικούς εκδότες και εργολάβους. Τα πρωτοσέλιδα της εποχής, ενδεικτικά.
Προσωρινά το σχέδιο λειτούργησε. Ο κύριος Μπόμπολας, του οποίου τα συμφέροντα βρέθηκαν σε κίνδυνο, έδειχνε εξαιρετικά ανήσυχος, πράγμα που εκφράστηκε με πρωτοσέλιδα στο “Έθνος”, έως και φοβισμένος. Έφτασε σε σημείο να συζητά την πώληση των εκδοτικών επιχειρήσεων στην οικογένεια Αγγελοπούλου.
Οι πιέσεις και οι Γενιτσαρισμοί έφτασαν στο απώγειο. Έλληνες ευρωβουλευτές, σε ένα κρεσέντο πολιτικής εξαθλίωσης, συκοφαντούσαν την χώρα τους για να υπηρετήσουν τους κομματικούς τους ευεργέτες.
Σηφουνάκης, Μπατζελή, Λοβέρδος, Ρόβλιας και άλλα διαμάντια στα οποία θα αναφερθούμε σε επόμενο άρθρο…
Το σφυροκόπημα του δοσιλογισμού αλλά και η θέρμη με την οποία ορισμένοι πολιτικοί ηγέτες άρχιζαν να αντιμετωπίζουν την Ελληνική πρωτοβουλία συσπείρωσε την Ευρωπαϊκή διαπλοκή που για πρώτη φορά κινήθηκε μαφιόζικα και συντονισμένα επιβάλλοντας ένα πραγματικό Ευρωπαϊκό πραξικόπημα…
Ακόμα και στην χειρότερη των περιπτώσεων, οι όποιες αντιδράσεις θα έπρεπε να λυθούν στο δικαστήριο πριν υπάρξει οποιαδήποτε “εντολή, νουθεσία ή κύρωση” προς την Ελλάδα, γεγονός που θα έδινε τους 5-7 πολύτιμους μήνες στον Καραμανλή να καθαρίσει το τοπίο. Έγινε όμως το εξής εξωφρενικό:
Οι μικρό ή μεγαλο – επίορκοι της Ευρώπης, τα πολιτικά ανδρείκελα και έρμαια της Hoechtief, της Dassault και του κακού συναπαντήματος συνασπίστηκαν και γονάτισαν κάθε έννοια δημοκρατίας στην ΕΕ.
Η Ελλάδα απειλήθηκε επίσημα ότι εάν τολμούσε να περάσει τον “Βασικό Μέτοχο”, θα πάγωνε αυτομάτως η εκταμίευση του γ’ ΚΠΣ! Εν ψυχρώ στυγνός εκβιασμός από τα “μεγάλα αφεντικά”!
Εκεί λοιπόν που λογικά οι “νταβατζήδες” θα έπρεπε να σύρουν την Ελλάδα στα δικαστήρια για να αναιρέσει τις αποφάσεις της, έγινε το αντίθετο. Η Ελλάδα υπό την καταστροφική αυτή προοπτική, έπρεπε πλέον να αναζητήσει την δικαίωση της στα δικαστήρια πριν από την εφαρμογή.
Ο χρόνος λοιπόν μέτρησε εις βάρος της χώρας…
Θα ακολουθήσουν οι λεπτομέρειες με τις συναντήσεις και ονοματεπώνυμα. Έξω από τα δόντια. Μέχρι την αποκάλυψη βόμβα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου