«Ηλεκτρική εκκένωση» στα νοικοκυριά

Πολύς κόσμος ζει μέσα στο σκοτάδι αυτό τον καιρό, επειδή δεν έχει να πληρώσει το ηλεκτρικό ρεύμα και τα χαράτσια. Τα αναμασήματα υπέρ της ενίσχυσης των «ευπαθών ομάδων» έχουν πλέον καταρρεύσει, αφού οι προϋποθέσεις είναι τόσο αυστηρές που αποκλείουν πολλούς που έχουν πραγματική ανάγκη.

Παρ’ όλα αυτά, το «παραμύθι» συνεχίζεται ενόψει της λήψης αποφάσεων τον Ιούνη για την «απελευθέρωση» των οικιακών τιμολογίων, σύμφωνα με τις επιταγές της τρόικας και την απόλυτα σύμφωνη γνώμη της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου και των κομμάτων που ευθυγραμμίζονται με την πολιτική της. Είναι ευθύνη κάθε εργαζόμενου να μην επιτρέψει τη λήψη των σχεδιαζόμενων σκληρών μέτρων.
«Απελευθέρωση» των τιμολογίων σημαίνει ότι η ΔΕΗ και οι άλλες εταιρείες θα χρεώνουν όσο θέλουν για το ηλεκτρικό ρεύμα. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις φρόντισαν να διαχωρίσουν τις λεγόμενες «μονοπωλιακές» χρεώσεις, για τη μεταφορά, τη διανομή, τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ), τέλη, φόρους και χαράτσια.
Σε όποια εταιρεία και να πάει κάποιος, τα ίδια θα πληρώνει γι’ αυτά, που δεν είναι καθόλου λίγα και που αυξάνονται με τους δικούς τους υψηλούς ρυθμούς, με μεθοδεύσεις από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας. Απ’ όπου και να «πιάσεις» τα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, η κατάληξη είναι ίδια: Αυξήσεις και πάλι αυξήσεις.
Για να διασφαλιστούν τα κέρδη των ξένων και ντόπιων εταιρειών. Για να ενισχυθούν οι επενδύσεις μιας ΔΕΗ που όχι μόνο πληρώνεται ξεχωριστά – από τους καταναλωτές – για τις ΥΚΩ, αλλά απολαμβάνει και ένα «εύλογο κέρδος» για την προσφορά αυτών των υπηρεσιών! Οι οποίες διασφαλίζουν τα αυτονόητα, να πληρώνουν οι νησιώτες το ηλεκτρικό ρεύμα – που έχει μεγαλύτερο κόστος λόγω πετρελαίου – στην ίδια τιμή με τους κατοίκους της ηπειρωτικής Ελλάδας και να έχουν μια στήριξη οι πολύτεκνοι.
Αυτό είναι το «κλειδί» της πολιτικής ιδιωτικοποίησης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας: Το «εύλογο (μεγάλο, δηλαδή) κέρδος». Η πολιτική τρόικας και κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση του τομέα ηλεκτρικής ενέργειας θυμίζει το ανέκδοτο με τον πατροκτόνο που ζητά την επιείκεια του δικαστηρίου επειδή είναι …ορφανός. Τα τελευταία 12 χρόνια οι κυβερνήσεις του δικομματισμού διαμορφώνουν ένα νομοθετικό πλαίσιο τεχνητών οικονομικών επιβαρύνσεων στην ηλεκτροπαραγωγή και την εμπορία.
Μετά από κάθε νομοθετική δέσμη, καταγγέλλουν τις «στρεβλώσεις» της αγοράς και τα μεγάλα κόστη που την οδηγούν σε «αδιέξοδο» επειδή δεν καλύπτονται από τα τιμολόγια. Παίρνουν τις ανάλογες αντιλαϊκές αποφάσεις αύξησης των τιμών και προχωρούν με την ίδια τακτική. Στον αντίποδα αυτής της ελεεινής κατάστασης κινείται η πρόταση του ΚΚΕ, όπου, αντί για το «εύλογο κέρδος», προτάσσει το «ρεύμα φτηνό για το λαό».
Για όλο το λαό, χωρίς εξαιρέσεις. Για τον εργαζόμενο, τον αυτοαπασχολούμενο και τον φτωχό αγρότη.
ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης