Τους 211 έφτασαν οι νεκροί στη Λαμπεντούζα

Ακόμα 17 σορούς ανέσυραν οι δύτες από τη θάλασσα στα ανοικτά του νησιού Λαμπεντούζα, νότια της Σικελίας, ανεβάζοντας έτσι τον αριθμό των νεκρών μεταναστών από την Αφρική στους 211, σύμφωνα με τη Daily Mail.

Υπενθυμίζεται ότι εξ αρχής, ο κακός καιρός δεν στάθηκε σύμμαχος των συνεργείων διάσωσης, δυσχεραίνοντας, ακόμα διακόπτοντας τις επιχείρησης επιχείρηση.

Σημειώνεται ότι μόνο οι 155 από τους 500 περίπου επιβαίνοντες του πλοίου που βυθίστηκε, κατάφεραν να επιζήσουν της μεγαλύτερης ναυτικής τραγωδίας των τελευταίων 30 ετών στην Ιταλία.

Το ιστορικό της τραγωδίας

Οι διασωθέντες στον Προσφυγικό Καταυλισμό του νησιού

Σύμφωνα με τις ιταλικές Αρχές, το μοιραίο σκάφος απέπλευσε από τη Λιβύη, ενώ μετέφερε μετανάστες και από την Ερυθραία και τη Σομαλία. Αναφερόμενος στο ναυάγιο ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας Αντζελίνο Αλφάνο προανήγγειλε ουσιαστικά την επόμενη τραγωδία: «Σήμερα έχουμε ένα νέο τσεκ πόιντ Τσάρλι (σ.σ.: ένα από τα πιο γνωστά σημεία ελέγχου στο Τείχος του Βερολίνου)» τόνισε ο Αλφάνο. «Βρίσκεται στη Μεσόγειο και λέγεται Λαμπεντούζα», πρόσθεσε, ζητώντας να απονεμηθεί το επόμενο Νομπέλ Ειρήνης στο νησάκι των 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων και των 4.500 κατοίκων.

Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες σημειώθηκε η τραγωδία είναι πλέον γνωστές. Σύμφωνα με μαρτυρίες επιζώντων, η πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο 20 μέτρων σκάφος έκανε τους επιβαίνοντες να συγκεντρωθούν στη μία του πλευρά με αποτέλεσμα αυτό να μπατάρει. Η ώρα ήταν 7 και 20 πρώτα λεπτά. Το γεγονός υπέπεσε στην αντίληψη των πληρωμάτων δύο αλιευτικών που έσπευσαν να παράσχουν βοήθεια και συγχρόνως ειδοποίησαν τις Αρχές.

Η επιχείρηση διάσωσης ξεκίνησε σχεδόν αμέσως. Όταν έφτασαν στο σημείο τα σκάφη του Λιμενικού, τα αλιευτικά είχαν περισυλλέξει 18 ναυαγούς. Ήδη, όμως, είχαν χαθεί πολύτιμα λεπτά. Δεκάδες πτώματα επέπλεαν στην επιφάνεια της θάλασσας και κάποια από τα σκάφη της Ακτοφυλακής περιορίστηκαν στο έργο της μεταφοράς τους στο νησί. Η εκτίμηση των ειδικών των σωστικών συνεργείων είναι ότι αν υπήρχε έστω ένα κινητό τηλέφωνο στο σκάφος τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί πολύ διαφορετικά. «Εάν είχαν τη δυνατότητα να τηλεφωνήσουν θα είχαν σωθεί» ανέφερε χαρακτηριστικά ένας διασώστης.

Οι συνθήκες του ταξιδιού ήταν τέτοιες, πάντως, που και το παραμικρό πρόβλημα θα μπορούσε να οδηγήσει σε τραγωδία. Η μαρτυρία ενός επιζώντος είναι χαρακτηριστική: «Είχαμε ξεκινήσει δύο ημέρες νωρίτερα από το λιμάνι της Μισράτα. Ήμασταν τόσο πολλοί και τόσο στριμωγμένοι στο σκάφος που δεν μπορούσαμε να κουνηθούμε. Στη διάρκεια του ταξιδιού μάς είδαν τρία αλιευτικά, αλλά κανένα δεν μας βοήθησε».

Επιμέλεια: Μαριάννα Μαρμαρά
zougla