Εμείς τα θρέψαμε ετούτα τα θεριά, που μας κατασπαράζουν

Πότε επιτέλους;

Όσο παθητικά υπομένουμε το δράμα, «θαύμα» ποτέ μας δε θα δούμε… Εμείς τα θρέψαμε ετούτα τα θεριά, που μας κατασπαράζουν, γιατί δεχτήκαμε τη «λογική» της απάτης ,της ρεμούλας, της
συναλλαγής ,της ανάθεσης κι αυτά τα ονομάσαμε «πολιτική»…
Τρέφαμε φίδια στον κόρφο μας χρόνια και θεωρούσαμε φυσικό να μας κατασπαράζουν …Αληθινά παράσιτα εκθρέψαμε κοιτώντας τη βολή και την καλοπέρασή μας κι αδιαφορώντας για το διπλανό, για τη σχέση μας με τους άλλους ,για την πολιτική ως πράξη ύψιστης ευθύνης και προσφοράς… Αφήσαμε τα ηνία της ζωής μας να κρατούν κλέφτες και λωποδύτες και τρέχαμε ξωπίσω τους κάνοντάς τους «θεούς».Nαι, αποθεώσαμε την ευτέλεια ,τη μετριότητα ,τη ρηχότητα ,το «δήθεν». Τη ρεμούλα και την αναξιότητα την είπαμε μαγκιά…

Κι ακόμα μες τη σύγχυση και την οργή παραδίδουμε στα δοτά παπαγαλάκια του βρώμικου κυκλώματος της δημοσιογραφίας το ρόλο του καθοδηγητή της λαικής βούλησης …Πάλι πάνε να μας δέσουν στο άρμα μιας οργάνωσης μαφιόζων και εγκληματιών! Τους καθιστούν ήρωες ,για να μας σύρουν στην πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας μας… Έλεος! Τόση χυδαιότητα κι ευτέλεια πώς την αντέχει μια αληθινά Ελληνική ψυχή, που προδόθηκε κι αλώθηκε άπειρες φορές από ένα σωρό Εφιάλτες; Πότε θα αποκτήσουμε το ανάστημα και την αξιοπρέπεια που μας πρέπει, ώστε να αναλάβουμε την ευθύνη του μέλλοντος και της πατρίδας μας ενωμένοι κι αποφασισμένοι;

Τι άλλο πρέπει να πάθουμε για να μάθουμε ότι όλο αυτό το σκηνικό είναι στημένο ;Έτσι μας θέλουν, άβουλους ,οργισμένους, φανατισμένους, παραδομένους σε αυταπάτες, για να σερνόμαστε και να παρακαλάμε άτομα ανάξια ,ανήθικα- πολύ κατώτερά μας . Υποτελείς σε ό,τι φαίνεται ως το λιγότερο κακό, μικρούς, ευτελείς ,ανασφαλείς και υπόδουλους του πιο κακού μας εαυτού μας θέλουν. Μας εγκλώβισαν στα αδιέξοδα που αυτοί ορίσανε, για να μας κάνουνε «θεριά» σαν και λόγου τους, να μας ελέγχουν με τη σύγχυση και την τρομοκρατία που σκορπάνε… Πότε επιτέλους θα βρούμε μέσα μας το φως που μας πρέπει ως αληθινοί Έλληνες και θα παλέψουμε συλλογικά, παίρνοντας στα δικά μας χέρια τις ζωές μας; Τόσο απλά σαν να’ταν πανηγύρι μπορούσε να γίνει ο ξεσηκωμός μας με γενική πολιτική απεργία, αν πετούσαμε στην άκρη ό,τι μας χωρίζει και κρατούσαμε μόνο αυτά που μας ενώνουν!

Ε.Διαμαντοπούλου( μέλος του Ενιαίου Παλλαικού Μετώπου,Ε.ΠΑ.Μ)

triklopodia.gr

freepen