Η συμμορία των ηλιθίων

Του Βασίλη Φωτάκη
Ενώ δεν πρόλαβε να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός του successstory ο Πρωθυπουργός χτύπησε ξανά, αυτή την φορά με το Ελληνογενές «πρωτογενές πλεόνασμα».
Ένα πλεόνασμα που ακόμα δεν το είδαμε, αλλά αρχίσανε οι κυβερνόντες να
μοιράζουν στον φτωχό, πεινασμένο, πλην τίμιο, αλλά κυρίως Σοφό λαό.
Φυσικά για την ύπαρξή του ή όχι, ήδη σύμφωνα με τα ταμειακά στοιχεία που έδωσε η Τράπεζα της Ελλάδος υπάρχει πρόβλημα ρευστότητας, κάνοντας αναφορά για έλλειμμα «Κεντρικής Κυβέρνησης» σε τριπλάσιο μέγεθος από το πλεόνασμα της εκτέλεσης του προϋπολογισμού για το οκτάμηνο του 2013 που παρουσίασε η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Οικονομικών.
Ενώ όμως σαν χώρα στηρίζουμε την από δω και πέρα πολιτική μας στην ύπαρξη αυτού του πρωτογενούς πλεονάσματος και ερίζουμε στο αν υπάρχει ή όχι, κάπου εκεί νέτα-σκέτα ο Πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι δηλώνει:
«Η πιθανή επέκταση του Ελληνικού προγράμματος δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς όρους».
Η δήλωση φυσικά γεννά εύλογα ερωτήματα και απορίες. Αυτό σημαίνει νέα μέτρα, με στόχο τους ασθενέστερους και εξαθλιωμένους Έλληνες κυρίως ψυχολογικά και πολιτισμικά και εννοείται οικονομικά.
Το χρέος κατά γενική παραδοχή δεν είναι βιώσιμο, ενώ ο βίος όλων έχει γίνει καιρό τώρα αβίωτος. Αυτό καλούνται και οφείλουν να το λάβουν σοβαρά υπόψη όλες οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της χώρας.
Η κατακρήμνιση του βιοτικού επιπέδου, η ανεργία, η διαφθορά, συνομολογούν το… δεν πάει άλλο.
Η Εθνική κυριαρχία είναι πλέον σοβαρό θέμα για τη χώρα, οι ιθύνοντες δε, αποτελούν πλέον σοβαρό κίνδυνο για τον τόπο. Από την άλλη, οι εκπρόσωποι της Αριστεροϋστερίας έχουν εναλλακτικές λύσεις που στερούνται κάποιας σοβαρότητας ή λογικής.
Η Ελλάδα βρίσκεται στα χνάρια φοβικών και αδύναμων ηγεσιών ειδικά τώρα που η Ευρώπη επιδεικνύει ανάλογη φοβία και ατολμία.
Η έλλειψη Πολιτικών προσωπικοτήτων σαν της Μάργκαρετ Θάτσερ (αλήθεια ποιος θυμάται ότι ήταν ενάντια στο Μάαστριχτ και του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Νομίσματος;) έδωσε ζωτικό χώρο να κινούνται πολιτικές προσωπικότητες σαν της Α. Μέρκελ και πολιτικά σχήματα σαν την Χρυσή Αυγή.
Η συμμορία των ηλιθίων της πολιτικής Ελίτ οφείλει να μάθει από τα λάθη της και να επιτρέψει μέσα από μια πολιτική αναδιάρθρωση και ένα νέο Σύνταγμα στους εναπομείναντες ευφυείς να μάθουν από αυτά τα λάθη.
Επιτρέψτε μου τα παραπάνω λόγια παραφράζοντας μια ρήση του Καγκελάριου Βίσμαρκ («Οι ηλίθιοι μαθαίνουν από τα λάθη τους. Οι ευφυείς μαθαίνουν από τα λάθη των άλλων»), αλλά μόνο ηλίθιοι θα ονόμαζαν διαπραγμάτευση το ο,τιδήποτε ψέλλιζε η Τρόικα και πρόθυμα διαγκωνίζονταν να εφαρμόσουν.
Εάν δεν εθελοτυφλούσαμε όλα αυτά τα χρόνια, γίνονταν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και μειώναμε τα ελλείμματα ενός σπάταλου κράτους, δεν θα φθάναμε εδώ. Κανένας δεν μας υποχρέωσε να υπαχθούμε στους όρους των μνημονίων. Παρά μόνο οι αποφάσεις των ηγητόρων μας, επειδή οι ίδιοι υπήρξαν άτολμοι, ανίκανοι να διαχειριστούν αυτό που δημιούργησαν, αποκτώντας επάξια των τίτλο της συμμορίας των ηλιθίων.
Freepen