Το γοερό κλάμα του Καρακούση, τα εξοπλιστικά, οι μηντιάρχες και ο Καψής που από το ναυάγιο του ΔΟΛ βρέθηκε καπετάνιος στην ΕΡΤ

Από τον Βασίλη Μπόνιο

Με πόνο ψυχής διαβάσαμε το πόνημα του Αντώνη Καρακούση για την Κρίση του Τύπου.
Θαυμάσαμε την επιδερμική διάθεση με την οποία ο διευθυντής του ΒΗΜΑτος προσπερνάει την απαξίωση των ΜΜΕ από τους ίδιους τους εκδότες-μηντιάρχες αλλά και τους δημοσιογράφους.
Καλούμε λοιπόν τον κ. Καρακούση να επαναφέρει στην μνήμη του τις περιπτώσεις στις οποίες τα
ΜΜΕ χρησιμοποιήθηκαν από τους μηντιάρχες για αλλότριους σκοπούς όπως η προώθηση οπλικών συστημάτων, η ανάληψη εργολαβιών, η συμμετοχή σε προμήθειες στο Δημόσιο και η άνοδος και η πτώση των κυβερνήσεων.
Ο εργοδότης του για παράδειγμα κ. Σταύρος Ψυχάρης μετά τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ της συγχωρεμένης Αριστέας Μπουγάτσου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ για εμπλοκή του σε προμήθεια πολεμικών αεροσκαφών είδε να χάνει την μάχη στα δικαστικά έδρανα.
Ο Ψυχάρης δεν είναι ο μόνος από τους μηντιάρχες το όνομα του οποίου ενεπλάκη σε προμήθειες από εξοπλιστικά.
Υπάρχουν κι άλλα ηχηρά ονόματα μηντιαρχών οι οποίοι κρύβονται πίσω από υπεράκτιες εταιρείες οι οποίες έχουν σαν μοναδικό στόχο τις μίζες από προμήθειες στα εξοπλιστικά.
Την ίδια στιγμή όλοι σχεδόν οι μηντιάρχες έχουν πάρει ένα σκασμό εκατομμύρια δάνεια από τις τράπεζες για τα σαπάκια τους. Δάνεια που στην τελική καλείται να πληρώσει ο ελληνικός λαός μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τα μνημόνια.
Ακόμη και στην τελευταία λινάτσα αν δώσει μια τράπεζα 20, 30 και 40 εκατ. Ευρώ θαλασσοδάνεια, όπως έχουν  πάρει οι εγχώριοι βουκόλοι μηντιάρχες, μπορεί και εκείνη με τη σειρά της να γίνει εκδότρια.
Είναι αυτό δημοσιογραφία, για την απώλεια της οποίας-καθώς και των ΜΜΕ που την υπηρετούν-θα πρέπει να φορέσουμε πλερέζες;
Το αν αποτυγχάνουν οι μηντιάρχες μας να διασώσουν τα ανυπόληπτα μαγαζιά τους έχει να κάνει με ένα και μόνο λόγο: H  νέα γενιά, η οποία μεγαλώνει μέσα στην ανέχεια και την βιαιότητα της κοινωνίας που έχουν οικοδομήσει  οι Νονοί της Μεταπολίτευσης, έχει γραμμένους εκεί που δεν μπαίνει φως τους παραδοσιακούς και νεόπλουτους μηντιάρχες καθώς και τα σαπάκια προιόντα που παράγουν. Η νέα γενιά θα είναι πιο «βίαιη» από όλες όσες έχουμε γνωρίσει ως τώρα, θα έχει τα δικά της «μήντια» και θα απολαύσει μια ιστορική εκδίκηση στέλνοντας στα σκουπίδια τους νταβατζήδες των ΜΜΕ.
Με το μόνο που θα συμφωνήσουμε με τον κ. Καρακούση  είναι με το γεγονός ότι ο αφανισμός τους θα είναι  απόλυτος, νομοτελειακός και τέλειος.
 Όσο για τους δημοσιογράφους που απολύονται, ας αναλογισθούν πότε υπερασπίσθηκαν το προιόν στην παραγωγή του οποίου συμμετείχαν και συμμετέχουν εκφράζοντας την διαφωνία τους για τα σκουπίδια που παράγουν οι εκδότες, οι καναλάρχες, οι επιχειρηματίες των ΜΜΕ με τους ίδιους σαν εργαλεία.
Το άλλοθι ότι φοβούνται μην χάσουν την δουλειά τους δεν ταιριάζει στην δημοσιογραφία, όταν για την δημοσιογραφία καθημερινά στον κόσμο δημοσιογράφοι πέφτουν νεκροί.
Αν ο δημοσιογράφος φοβάται να διαθέτει προσωπικότητα ας πάει να γίνει μετρ στο μαγαζί του Ρέμου ή παρκαδόρος στη παραλιακή.
Μάλιστα η ξεφτίλα είναι διπλή για τον δημοσιογράφο, στις περιπτώσεις που εκείνοι είναι και εκλεγμένοι εκπρόσωποι των εργαζομένων στην ΕΣΗΕΑ για το κάθε ΜΜΕ. 

Είδατε εσείς να απεργούν οι ιστοσελίδες ή να μην κυκλοφορούν οι κυριακάτικες εφημερίδες για ένα ολόκληρο μήνα-όπως θα έπρεπε-όταν έξω γίνεται μακελειό;
Ποιοι δημοσιογράφοι άραγε; Εκείνοι οι 9.000 που έκαναν αίτηση να τους προσλάβει ο Παντελής Καψής-από τα στελέχη που οδήγησαν τον ΔΟΛ στα βράχια και το πολιτικό σύστημα τον διόρισε κάπτεν Νέμο στη δημόσια τηλεόραση-στην ΕΡΤ; Τόσο μαχητική και αντικειμενική δημοσιογραφία.
Γι΄αυτή την δημοσιογραφία και γι΄ αυτούς τους μηντιάρχες δεν υπάρχει αύριο.
Ο αφανισμός θα είναι τέλειος…
 kourdistoportocali