Ένας ακόμη κύκλος κέρδους ξεκινά ενώ η χώρα βουλιάζει

Όπως θα ξέρετε, ισχυρά ονόματα της διεθνούς επενδυτικής σκηνής, όπως οι Τζορτζ Σόρος, Τζον Πόλσον, Ντάνιελ Λομπ του Third Point, Τζέιμς Ντίναν του York Capital και το επενδυτικό fund του Αμπού Ντάμπι, το Capital, έδωσαν το «παρών» στην αύξηση κεφαλαίου της Τράπεζας Πειραιώς. Η
τράπεζα συγκέντρωσε περίπου 1,5 δισ. ευρώ πραγματοποιώντας τη μεγαλύτερη αύξηση κεφαλαίου μεταξύ των Ελληνικών τραπεζών. Από το 1,5 δισ. ευρώ, περίπου το 1,1 προήλθε από το εξωτερικό…
Παράλληλα, από τις στάχτες της Λαϊκής Τράπεζας Κύπρου και της Επενδυτικής είναι υπό ίδρυση μια νέα “επενδυτική” τράπεζα από την οικογένεια Βαρδινογιάννη, τον Ελληνοαμερικανό τραπεζίτη Αριστοτέλη Χαλικιά ανώτερο στέλεχος της Republic Bank of Chicago, με μεγάλη πείρα στο Real Estate και το Calamos Group. Συντονιστής του εγχειρήματος θα είναι ο Απόστολος Ταμβακάκης,πρώην διοικητής της Εθνικής Τράπεζας…
Σε μικρές και τραγικές χώρες, όπως η Ελλάδα, είναι επιθυμητό να υπάρχουν πολλές τράπεζες καί όχι λίγες, κάτι που προήλθε απο την ανακεφαλαιοποίηση, τη γνωστή επιχείρηση συγκάλυψης του πολιτικού συστήματος και του ξεπλύματος χρήματος, που συνεχίζεται.

Σε μια χώρα με πολλές τράπεζες ο ανταγωνισμός προσφέρει καλύτερα τραπεζικά προιόντα. Σε μια χώρα με λίγες τράπεζες δημιουργείται καρτέλ τραπεζών, που καθορίζει την οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή του καθενός. Στην Ελλάδα οι τράπεζες είναι πλέον πολύ λίγες. Είναι και αυτό ένα ακόμη κατόρθωμα της κυβέρνησης που παρέδωσε την Εθνική κυριαρχία αλλά και της ανόητης συσσωρευμένης συμπεριφοράς ενός λαού απέναντι σε αυτούς που του υπέκλεψαν την ψήφο, τάζοντάς του άλλα και κάνοντας άλλα. Είναι αποτέλεσμα ενός πολιτεύματος στο οποίο η δικαιοσύνη είναι συμμέτοχος της διαπλοκής. Όλοι στην Ελλάδα διερωτούνται για ποιό λόγο, μόνο ο τσοχατζόπουλος είναι στη στενή ενώ θα έπρεπε να είναι μέσα δεκάδες άλλοι. Και ο πιο κουτός αντιλαμβάνεται ότι πίσω απο τον Τσοχατζόπουλο ήταν και άλλοι, που διαφεύγουν επειδή η Ελληνική δικαιοσύνη κλείνει τα μάτια.
Στην οικονομία κάθε χώρας υφίστανται επενδυτικοί κύκλοι, που συνήθως ξεκινούν απο ένα αρχικό σημείο χαμηλού ρίσκου και μικρής αξίας επένδυσης που είναι το σημείο εισόδου των “επενδυτών” και ένα σημείο εξόδου, το υψηλότερο σημείο του κύκλου, απο το οποίο εξέρχονται πρώτοι οι “επενδυτές”, παίρνοντας τα περισσότερα κέρδη. Το όλο σκηνικό μοιάζει με μια τσιχλόφουσκα που διογκώνεται. Ένα παράδειγμα μιας γνωστής παγκοσμίως “φούσκας” είναι η αγορά κατοικιών στο Λονδίνο…
Xάρη στη προσχεδιασμένη πολιτική ισοπέδωσης της Ελληνικής οικονομίας που συνεχίζεται, πολλά πρόκειται να παιχτούν στην αγορά ακινήτων. Έτσι εξηγείται ο “συνωστισμός” τόσων “παιχτών” εντός και εκτός γηπέδου. Η διαχείριση των κόκκινων δανείων στο χώρο των κατοικιών και των επιχειρήσεων, η αγορά δημοσίων “φιλέτων”, το επερχόμενο ξεπούλημα της Εκκλησιαστικής περιουσίας που θα μπεί στο στόχο όλων κυρίως μετά την επερχόμενη αλλαγή του Ελληνικού συντάγματος, θα αποτελέσουν σημεία εμπλοκής όλων των ενδιαφερομένων.
Στις σοβαρές χώρες τους κανόνες του παιγνιδιού μεταξύ των “επενδυτών” αυτού του είδους των επενδύσεων, που στην πραγματικότητα είναι επενδύσεις της αρπαχτής και καμμία σχέση δεν έχουν με ανάπτυξη, τις βάζει το κράτος. Η Ελλάδα δυστυχώς δεν έχει τα χαρακτηριστικά κράτους. Η Ελλάδα είναι failed country.
To πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνο ο δημόσιος τομέας που δεν παράγει τίποτα και που δεν μπορεί να στηρίζεται πλέον από την οικονομία της, που με τη σειρά της στελεχώθηκε με τρόπο που να μη παράγει, είναι και το τραπεζικό της σύστημα που με τις πλάτες της Ευρωζώνης και της Γερμανίας συνεχίζει να μη ελέγχεται απο το κράτος, δηλαδή απο τον επενδυτή του, τον οποίο δεν ρώτησε κανείς για το άν προτιμάει να σαπίσουν στη φυλακή αυτοί που του έφαγαν τις καταθέσεις ή να συνεχίσει να δανείζει τις τράπεζες χωρίς να μπορεί να τις ελέγχει με δικούς του μηχανισμούς, που σαν επενδυτής δικαιούται.
Η Γερμανία δεν δικαιούται να “ομιλεί”, αφού συγκαλύπτει τις πράξεις των Ελλήνων πολιτικών (βλέπε ενόχους της Siemens) και αφού με μηχανισμούς μέσω ΤΑΙΠΕΔ ευνοεί επενδύσεις της αρπαχτής, της οικονομικής ύφεσης, της υποτέλειας (αντί της αλληλεγγύης) και όχι της ανάπτυξης, χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο ανάπτυξης που υπολογίζει ένα συντελεστή ανταγωνιστικότητας με ένα μοντέλο που μόνο ένας επιστημονικά ναρκωμένος θα σκεφτόταν να συγγράψει και φασιστικά να συνεχίζει να επιβάλλει.
Ανήκω σε αυτούς τους Ελληνες επιστήμονες του εξωτερικού που γνωρίζουν τί σημαίνει ανάπτυξη αλλά και που έχουν αντιμετωπίσει τον τεχνολογικό ρατσισμό, ένα ιδιότυπο είδος ρατσισμού που επιβάλλουν σε επιστήμονες των υποανάπτυκτων χωρών χώρες που θέλουν να προηγούνται τεχνολοιγικά, όπως η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία. Με τέτοια νοοτροπία η Ευρωζώνη και η ΕΕ γενικότερα δεν είχε και ούτε θα έχει καμμία τύχη. Υπάρχει όμως και ο βιομηχανικός ρατσισμός, αυτός που περιορίζει τη δημιουργία βιομηχανιών μόνο στο Βορρά της ΕΕ με τα κόλπα των ISO και τους κανονισμούς υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος που έντεχνα και με σπουδή επεβλήθηκαν απο παγκόσμιους οργανισμούς που μόνο τα λάθος κείμενα δεν θίγουν.

Η Ελλάδα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε διάλυση. Σχήματα συγκυβέρνησης στο μέλλον ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να αποκλείονται αλλά δεν θα φέρουν καμμία λύση στα προβλήματα της χώρας. Δεν θα πρέπει πλέον να αποκλείεται και παρείσφρηση στα φανερά οικονομικών παραγόντων και “επενδυτών” στη διακυβέρνηση της χώρας. Η Ελλάδα θα ζήσει μοναδικές στιγμές!
H Ελλάδα δεν είναι μόνο η χώρα της ΕΕ με τη μεγαλύτερη αδιαφάνεια, δεν είναι η χώρα στην οποία οι ΜΚΟ και τα κάθε λογής παρατηρητήρια “αρετής” και “ανθρωπισμού” ναρκοθετούν καθημερινάκαι συστηματικά το μέλλον της χτυπώντας έμμεσα και συμπληρωματικά άλλων μηχανισμών παγκόσμιου ελέγχου όποια σπίθα δημιουργίας κατά λάθος ξεπηδήσει από ένα σύστημα διακυβέρνησης, στο οποίο οι εξαιρέσεις σε κάθε δραστηριότητα χάριν μιας κακώς εννοούμενης δημοκρατίας ισότητας και ελευθερίας είναι ο κανόνας.
Δεν είναι μόνο η διαπλοκή, δεν είναι η κακή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος που δρά κατά των Ελλήνων πολιτών, είναι και τα θέματα κακής παιδείας, είναι και τα θέματα εξαιρέσεων απο τους κανόνες που καθυστερούν και εμποδίζουν τις εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα που θα πρέπει να διαμορφώνεται υγιής άποψη για να κτίζεται μια κοινωνία χωρίς παραμορφώσεις. Είναι και η έλλειψη εμπιστοσύνης και ευαισθησίας που υπάρχει, είναι και η πριμοδότηση της βλακείας, της ανεπάρκειας, της άναρχης δόμησης των θεσμών, είναι και η ύπαρξη και της αναξιοκρατίας που κάνουν αποδεδειγμένα ηλίθιους επίγονους πολιτικών που απέτυχαν, θεσμοθετημένους σωτήρες μιας Ελλάδας που έχει ήδη πεθάνει.

Ελπίδα για την ανάκαμψη της χώρας δεν υπάρχει. Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα η ταχύτερη διάλυση της χώρας μπορεί να αποτελέσει το μόνο τρόπο σωτηρίας των πολιτών της απο τον άτιμο θάνατο, πνευματικό, ηθικό και πολιτισμικό. Ο αργός θάνατος που έχει επιβληθεί στη χώρα έχει φέρει σε απόγνωση χιλιάδες Έλληνες, πολλοί απο τους οποίους οδηγούνται σε αυτοκτονία. Οι ηθικοί αυτουργοί παραμένουν ατιμώρητοι και τα Διεθνή δικαστήρια κάνουν ότι δεν βλέπουν…
Εδώ και τέσσερα χρόνια διαπράττεται ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας στην Ελλάδα. Συνδιασμένες πράξεις γενοκτονίας κατά του Ελληνικού λαού με ένοχη πριμοδότηση του μεταναστευτικού κινήματος πρός την Ελλάδα απο τους εγκάθετους πολιτικούς και οικονομικούς υπαλλήλους των διεθνών κερδοσκόπων και χάριν της “σωτηρίας” των δανειστών της χώρας και εκείνων που εξαφάνισαν τα λεφτά από τις τράπεζες, εκείνων που χωρίς καμμία δικαιολογία εμείωναν επί χρόνια και διαδοχικά το πλαφόν του ρευστού που θα έπρεπε να διατηρούν στα ταμεία τους.
Κανένα “όργανο” αυτής της χώρας δεν λειτουργεί. Η χώρα είναι εγκεφαλικά νεκρή. Η Ελλάδα, μόνο με ένα θαύμα μπορεί να βρεί το “φώς” της. Αλλά και για τα θαύματα χρειάζονται προυποθέσεις. Ο ρυθμός των εξελίξεων και τα γεγονότα που διαδέχονται το ένα μετά το άλλo, δεν μου επιτρέπει να βλέπω καμμία λύση βασιζόμενη σε επιλογές τοπικού χαρακτήρα…
Λύση για την Ελλάδα μπορεί να υπάρχει μόνο μέσα σε μια ΕΕ στην οποία θα υπάρξει ταχεία ολοκλήρωση των θεσμών ενοποίησης και με πλήρη αποχή απο τα δρώμενα όλων των κομμάτων της σημερινής Βουλής. Είναι όλα για τα σκουπίδια.
Αντί επιλόγου…
Σας έχω πεί πολλές φορές, ότι τραίνα περνούν δίπλα σας ενώ εσείς κοιτάτε αλλού… 

Εκτός των άλλων αναφορών που αφορούν το όνομα του Βενιζέλου (κάτι που θα έπρεπε μετά από τόσες δεκαετίες αποτυχημένης παρουσίας του στο εμπαίζεσθαι της χώρας να γνωρίζετε ή να είχατε προσέξει), όπως θα διαβάσατε στο κείμενο οι Αμερικανοί αποδέχονται ότι στα θέματα άμυνας ο χοντρός ήταν σκράπας. Όμως αυτός ο τύπος, όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε στη Βουλή, είναι εκείνος που συνέταξε το Αμυντικό Δόγμα της χώρας και το οποίο είχε μαζί του σε USB stick όταν ήταν υπουργός άμυνας…!
Πώς να προκόψει η χώρα; Πώς να προκόψει η χώρα, όταν ψηφίζεται κάθε φορά ότι “πράγμα” να ‘ναι;
zcode-gr.blogspot.gr
Freepen