Το πρόσφατο non paper των καραμανλικών με το οποίο απαντάνε στις επιθέσεις του Γιάννη Στουρνάρα είναι χαρακτηριστικό της συσπείρωσης του καραμανλικού στρατοπέδου με φόντο μια κοινωνία που την οδηγεί ο φόβος, η
εξαθλίωση και η ανασφάλεια. Η ιστορία έχει δείξει ότι σε στιγμές απόγνωσης οι λαοί έχουν ανάγκη να πιασθούν από έναν ηγέτη ώστε να περάσουν στην αντίπερα όχθη με τις λιγότερες απώλειες. Ο Καραμανλής σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να βιώσει ο τόπος το χάος και πιθανές εθνικές απώλειες ώστε να επιστρέψει κάτω από συνθήκες παρόμοιες μ΄εκείνες του 1974 που έφεραν τον θείο του από το Παρίσι με το σύνθημα «Καραμανλής η χάος».
Μόνο που κάθε μέρα που περναέι το χάος δείχνει τόσο βιαστικό στο ραντεβού του με την Ελλάδα του 2013. Ακόμη και η απόφαση του πρόσφατου Εurogroup για τα μειωμένα κονδύλια δείχνει την βίαιη φτωχοποίηση που περιμένει τους λαούς και ιδιαίτερα τον ευρωπαικό νότο. Μέσα σ΄αυτό το περιβάλλον ο ρόλος του αμήχανου ουραγού των ισχυρών που επέλεξε η ελληνική κυβέρνηση για τον εαυτό της δεν είναι επιλογή διεξόδου αλλά ολέθρου. Για την ακρίβεια η κυβέρνηση Σαμαρά (80% Μέρκελ-20% Αμερική) ελπίζει ότι θα επιβιώσει ως υπάκουο και βολικό pet των δύο πόλων. Ετοιμάζεται μάλιστα να αποκλείσει με φτηνά κόλπα την εναλλακτική λύση 3, αυτή των Ρώσων όπως συμβαίνει στην περίπτωση της ιδιωτικοποίησης των ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ.
Γράφει χαρακτηριστικά ο Γιώργος Δελαστίκ. Τη διέλευση του ρωσικού αγωγού από την Ελλάδα υπονόμευσε με όλες του τις δυνάμεις ο Γιώργος Παπανδρέου, υπηρετώντας τους πολιτικούς και οικονομικούς στόχους των ΗΠΑ. Η Μόσχα είχε όμως την ελπίδα ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα ακολουθούσε, λόγω ιδεολογικοπολιτικής συγγένειας, γραμμή λίγο – πολύ ανάλογη με εκείνη του Κώστα Καραμανλή. Η απογοήτευσή τους ήταν έτσι έντονη, όταν είδαν τον νυν πρωθυπουργό να ταυτίζεται απολύτως με τη γραμμή του Γ. Παπανδρέου και μάλιστα να τον υπερβαίνει σε ενέργειες που στρέφονται κατά των ρωσικών συμφερόντων, αδιαφορώντας παντελώς αν με την αντιρωσική στάση του παραβλάπτει πολλαπλάσια τα ελληνικά συμφέροντα όπως ο ίδιος τα διακηρύσσει.
Οι Ρώσοι έχουν γίνει έξω φρενών με τον Σαμαρά και την κυβέρνησή του και εξαιτίας των προκλητικών μεθοδεύσεων στις οποίες προβαίνουν προκειμένου να μη δώσουν τη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ στις ρωσικές εταιρείες, που κατά την πρώτη φάση των μη δεσμευτικών προσφορών έδωσαν σχεδόν διπλάσια χρήματα από τους ανταγωνιστές τους. Στη φάση που βρίσκονται ακόμη οι διαδικασίες αποκρατικοποίησης των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ υφίστανται μόνο μη δεσμευτικές, άρα απλώς ενδεικτικές των προθέσεων, προσφορές.
Η κυβέρνηση κωλυσιεργεί, αλλάζει εκ των υστέρων τους όρους συμμετοχής στον διαγωνισμό, προσπαθεί να βάλει από το παράθυρο εταιρείες που αποκλείστηκαν από την τελική φάση. Οι κυβερνητικές μηχανορραφίες δεν δείχνουν μέχρι στιγμής να αποσκοπούν στο να συσπειρώσουν εταιρείες ευρωπαϊκές ή συγκαλυμμένων αμερικανικών συμφερόντων με στόχο να υποβάλουν δεσμευτικές προσφορές υψηλότερες από εκείνες των Ρώσων! Αντιθέτως, φαίνεται για την ώρα ότι στόχος της συγκυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη είναι να αποθαρρύνει τους Ρώσους ώστε να τους εξαναγκάσει να φύγουν από τη μέση για να δώσει τη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ σε εταιρείες ευρωπαϊκών ή κρυπτοαμερικανικών συμφερόντων (π.χ. αζερινές, καταρινές κ.λπ.) με τα… μισά λεφτά από εκείνα που δίνουν οι Ρώσοι!
Αν η τελική έκβαση των δύο αυτών αποκρατικοποιήσεων επιβεβαιώσει πραγματικά αυτά που σήμερα αποτελούν μόνο υποψίες, τότε θα πρόκειται για πολιτική στάση με σοβαρότατες συνέπειες. Θα πρόκειται δηλαδή για συνειδητή υπονόμευση εκ μέρους της κυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ των οικονομικοπολιτικών σχέσεων με τη Ρωσία. Θα γεννά επίσης απορίες αν ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Κουβέλης και οι υπουργοί τους έδρασαν έτσι μόνο από πολιτικά κίνητρα αμερικανοδουλείας και γερμανοδουλείας ή αν υπεισήλθαν στη δράση κάποιων και λόγοι πολύ διαφορετικής φύσης προσωπικού οφέλους κάθε είδους.
Αν λέγαμε ότι την ίδια πολιτική ακολουθούν οι Σαμαράς-Βενιζέλος και ο πάστορας Κουβέλης και στην περίπτωση των Κινέζων δεν θα πέφταμε έξω. Η κυβέρνηση Σαμαρά ακολουθεί μια μονοδιάστατη εξωτερική πολιτική την οποία χαράσει αποκλειστικά το Μέγαρο Μαξίμου ακυρώνοντας ακόμη και τις όποιες προσπάθειες του Δημήτρη Αβραμόπουλου ο οποίος είναι και έμπειρος αλλά και δεινός παίκτης της διεθνούς πολιτικής σκακιέρας. Πάρτε παράδειγμα την χάραξη της ΑΟΖ η οποία κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα μια και ο Σαμαράς την εμπιστεύθηκε στο δίδυμο Παπανδρέου-Λαζαρίδη!
Φυσικά η κυβερνηση Σαμαρά δεν υπολόγισε τον παράγοντα ΟΠΑΠ ο οποίος απειλεί να την ανατινάξει. Οι Αμερικανοί και το ΔΝΤ θέλουν να πάρουν τον ΟΠΑΠ από τα χέρια των Γερμανών και ο Σαμαράς βρίσκεται ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά των δύο αγαπημένων του συμμάχων με τους εφιάλτες του πολιτικού παρελθόντος να επιστρέφουν.
Με τέτοιου είδους λογικές απλά περιμένουμε να συμβεί το μοιραίο και στο μεταξύ χαζεύουμε τα σαπισμένα από το ξύλο πρόσωπα των 20χρονων “τρομοκρατών” βορείων προαστείων που μας παρουσιάζει η photo-gallery του Δένδια. Μέσα σ΄αυτό το κλίμα η πίεση που ασκείται στον Καραμανλή να αναλάβει δράση εντείνεται καθημερινά. Κι να μερικούς μήνες πριν ο ίδιος ούτε καν ήθελε να ακούει ένα τέτοιο σενάριο το τελευταίο διάστημα δηλώνει παρόν και μάλιστα με ασυνήθιστα «επιθετικό» τρόπο.
Η στάση του στην ψηφοφορία για την προανακριτική ήταν χαρακτηριστική, όπως σημειώναμε στο «Κουρδιστό Πορτοκάλι»
Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής αδιαφορώντας για την γραμμή που είχε δώσει ο μυστικοσύμβουλος του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, Χρύσανθος Λαζαρίδης, ψήφισε και στις 4 κάλπες.
Όταν ήρθε η ώρα του σημερινού πρωθυπουργού για να ψηφίσει κατευθύνθηκε προς την μία κάλπη «σημάδεψε» τον Παπακωνσταντίνου και αποχώρησε. Στο τέλος της ψηφοφορίας τουλάχιστο 85 βουλευτές της ΝΔ είχαν ψηφίσει και στις 4 κάλπες ακολουθώντας σιωπηλά την γραμμή του Καραμανλή. Ήταν η στιγμή που ο πρώην πρωθυπουργός θα «μιλούσε» δημόσια και μάλιστα με τόσο ηχηρό τρόπο και μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες. Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη κίνηση θάφτηκε από τα συστημικά παπαγαλάκια δεν μπορεί να αλλοιώσει την σημασία της.
Λίγες μέρες αργότερα ο Καραμανλής θα γινόταν ξεκάθαρος απευθυνόμενος στον σημερινό πρωθυπουργό:
-Αντώνη, εγώ δεν ψηφίζω άλλα μέτρα...
Στη συνέχεια θα ήταν ο Στουρνάρας εκείνος που θα ερχόταν να συσπειρώσει το καραμανλικό στρατόπεδο, όσο κανείς άλλος από το φθινόπωρο του 2009. Η επίθεση του υπ. Οικονομικών στην διαχείριση των κυβερνήσεων Καραμανλή έβγαλε τους καραμανλικούς στα κάγκελα. Ο ίδιος ο Καραμανλής είναι οργισμένος με τον Στουρνάρα και δεν κρύβει την οργή του ενώ φιλικά στον Καραμανλή ΜΜΕ έχουν αρχίσει την αποδήμηση του Στουρνάρα η οποία ανάγκασε τον υπ. Οικονομικών να παρέμβει στο Μega για να δικαιολογήσει την χαοτική φορομπηχτική πολιτική του. Ο τεχνοκράτης Στουρνάρας ατυχώς για τον ίδιο και τη χώρα μεταβλήθηκε σε ουρά της πολιτικής των χαρατσιών του Βενιζέλου.
Όσο αφορά τον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό η αίσθηση που έχει ότι αυτό το πρόγραμμα δεν βγαίνει και ότι πολύ σύντομα η κοινωνική έκρηξη θα σαρώσει τα πάντα είναι κάτι που μοιράζεται με τους πολλούς από τους συνομιλητές του πολιτικούς, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες, κλπ οι οποίοι πυκνώνουν τα ραντεβού τους μαζί του.
Η κατάσταση στην ΚΟ της ΝΔ μπορεί να μην είναι, για την ώρα, αυτό που λέμε έκρυθμη αλλά μια πρώτη σιωπηλή αναμέτρηση έγινε στην διάρκεια της πρόσφατης ψηφοφορίας στη Βουλή. Πάνω από τα 2/3 των βουλευτών είναι στο πλευρό του πρώην πρωθυπουργού και αρκεί ένα νεύμα του να αφήσει τον Σαμαρά παρέα μόνο με τον Χρύσανθο...Το που θα βρίσκονται είναι θέμα βεληνεκούς της λαικής οργής.
Πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρεις θα ερχόταν το πρόσφατο non paper για να δείξει τις προθέσεις των καραμανλικών. Θα γράψει σχετικά ο Άρης Ραβανός: Τα στελέχη αυτά, τα οποία κατείχαν κεντρικές θέσεις την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον κ. Καραμανλή, αποφάσισαν να περάσουν στην αντεπίθεση και να απαντήσουν επί της ουσίας στην κριτική που άσκησε και ο υπουργός Οικονομικών κ. Ι. Στουρνάρας, στην κριτική άσκησε στις κυβερνήσεις της Ν.Δ.
Το κείμενο που συντάχθηκε με βάσει το βιβλίο του πρώην υπουργού Οικονομίας, κ. Ι. Παπαθανασίου με τίτλο «με τη γλώσσα των αριθμών – η αλήθεια για την οικονομία» που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2010, διανεμήθηκε το βράδυ της Τετάρτης, από την «καραμανλική» πτέρυγα.
Η συγκεκριμένη κίνηση, που δεν είναι τυχαία, αλλά συνδυάζεται με τις εσωκομματικές διεργασίες στη ΝΔ, αποτελεί ένα σαφές μήνυμα ότι μεγάλη ομάδα στελεχών και βουλευτών δεν πρόκειται να αφήσουν τον πρώην Πρωθυπουργό απροστάτευτο και διαμηνύουν ότι θα τον προστατεύσουν από την επιχείρηση «λάσπης» που έχει ξεκινήσει.
Η παρέμβαση των «καραμανλικών», που όπως λένε κεντρικά στελέχη πρέπει να είναι εν γνώσει του κ. Καραμανλή και έχει την έγκρισή του, αποτελεί ένα σαφές δείγμα για τις εύθραυστες ισορροπίες στο εσωτερικό της Ν.Δ., καθώς υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια, διότι ενώ ο κ. Στουρνάρας εξαπέλυε πυρά κατά του πρώην Πρωθυπουργού, δεν έγινε κάποια κίνηση από το Μέγαρο Μαξίμου, για να ρίξει τους τόνους.
Οι «καραμανλικοί» επιμένουν ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έλαβε ούτε ένα μέτρο περιορισμού του ελλείμματος, παρά μόνο μέτρα που το αύξησαν, σε αντίθεση, όπως διευκρινίζουν με τον κ. Καραμανλή που είχε δεσμευτεί πριν τις εκλογές ότι θα λάμβανε πρόσθετα μέτρα, στο πνεύμα των εξαγγελιών και των μέτρων που ανακοίνωσε στη ΔΕΘ, το Σεπτέμβριο του 2009.
Οι «καραμανλικοί» με το κείμενο προσπαθούν να «αθωώσουν» πλήρως τον πρώην Πρωθυπουργό και είναι λογικό, καθώς η κίνησή τους εντάσσεται στην προσπάθεια να μείνει αλώβητος ο κ. Καραμανλής, που αποτελεί για μεγάλο αριθμό και στελεχών της ΝΔ, ένα όνομα-σύμβολο.
Είναι ακριβώς αυτό το πρόσωπο σύμβολο που υπερασπίστηκε εξίσου επιθετικά ο Μανώλης Κεφαλογιάννης στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ αποκαλώντας δημοσίως ανόητο τον Γιάννη Στουρνάρα. Σύμφωνα με πληροφορίες του “Κουρδιστού Πορτοκαλιού” οι Κεφαλογιάννης και Αβραμόπουλος δέχονται αφόρητες πιέσεις από την κομματική βάση της ΝΔ αλλά και από μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης η οποία απαιτεί την δημιουργία μιας εθνικής κυβέρνησης σωτηρίας με τον πρώην πρωθυπουργό επικεφαλής. Ο ίδιος ο Καραμανλής τώρα εξομολογείται στους συνομιλητές του πως “αν γίνει κινηματική (αν δηλαδή λάβει διαστάσεις λαικού κινήματος) η απαίτηση της επιστροφής μου, θα επιστρέψω…”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου