Από χθες όλο το σύστημα επικοινωνίας και ενημέρωσης της χώρας ασχολείται με το παζάρι και τη διανομή των υπουργικών θέσεων ανάμεσα σε τρία κόμματα και περισσότερες συνιστώσες της Νέας Δημοκρατίας. Άργησα να καταλάβω για ποιο λόγο πρέπει να ακούω ρεπόρτερ-ρουλεμάν, που αντλούν κύρος μεταφέροντας περιεχόμενο
τηλεφωνημάτων, να μας ενημερώνουν ότι «κλειδώνει» ένα υπουργείο πάνω σε κάποιο πρόσωπο. Τελικά κατάλαβα ότι στην Ελλάδα το χημείο με τα ονόματα βγάζει καπνούς επειδή τα πρόσωπα είναι υπεράνω πολιτικής.
Και όχι μόνο αυτό: είναι που προσωπικοί μηχανισμοί έρχονται και «κουμπώνουν» με θεσμικούς φορείς εξουσίας, αλλοιώνοντας συχνά τη φυσιογνωμία τους. Εντάξει, υπάρχουν περιπτώσεις όπου το προσωπικό στίγμα του ανδρός γράφει ιστορία. Μόνο που δεν είναι όλοι σαν τον Γεννηματά μπροστά στο ΕΣΥ. Οι περισσότεροι καλούνται να γίνουν διαχειριστές, να βελτιώσουν την απόδοση ενός μηχανισμού, να εφαρμόσουν νόμους που υφίστανται μόνο στα χαρτιά.
Προς τι, λοιπόν, το άγχος, η ίντριγκα και οι γλοιώδεις διαρροές-αναφορές; Νομίζω ότι πίσω από όλα αυτά βρίσκεται η πελατειακή διάρθρωση του κράτους. Όταν σχηματίζεται μία κυβέρνηση ένας ολόκληρος κόσμος διαπερνάται από ρίγη. Δεν είναι μόνο το στενό περιβάλλον του υπουργού που θα μυρίσει εξουσία. Είναι οι δημοσιογράφοι φίλοι του, επιχειρηματίες που πιθανόν ενδιαφέρονται για κάτι περισσότερο, ψηφοφόροι που μυρίζονται ρουσφέτι, κομματικοί παράγοντες με αιτήματα υπό μάλης. Στην Ελλάδα όταν σχηματίζεται κυβέρνηση δεν αλλάζουν, απλώς, οι διαχειριστές. Αλλάζουν οι φορείς της εξουσίας, οι ιδιοκτήτες του κράτους.
Τώρα αν προβάλλετε όλο αυτό στο πανί της επικοινωνίας, βλέπετε τη γελοιότητα των τελευταίων ημερών. Δημοσιογράφοι που μιλούν στο τηλέφωνο, διαβάζουν SMS, συμμετέχουν στο φθηνό παζάρι για μία εξουσία που έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως θητεία. Χαφιεδίστικα posts, διακριτικές λασπομαχίες, γλοιώδη σχόλια τηλεοπτικών φίλων. Πάμε να σώσουμε όλοι μαζί την πατρίδα.
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ
protagon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου