του Γιώργου Δελαστίκ
Πασίγνωστος ο προπαγανδιστικός ισχυρισμός – και απολύτως πιστευτός από ένα μεγάλο κομμάτι των Ελλήνων, όπως άλλωστε αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας και η σύγκριση των εκλογικών αποτελεσμάτων της 6ης Μαΐου με εκείνα της 17ης Ιουνίου: Αν στην Ελλάδα σχηματιζόταν αντιμνημονιακή κυβέρνηση, οι Ευρωπαίοι θα μας χρεοκοπούσαν και έτσι πέραν των άλλων συμφορών, θα εξανεμίζονταν και οι καταθέσεις των Ελλήνων μέσω του περάσματος στη δραχμή και της δραματικής υποτίμησης της τελευταίας έναντι του ευρώ.
Συνυπολογίζοντας και αυτόν τον παράγοντα, ο ελληνικός λαός έδωσε την
εξουσία στη μνημονιακή συγκυβέρνηση Ν.Δ.,ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ με την άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 179 εδρών. Ο «κίνδυνος της δραχμής» αποφεύχθηκε, αλλά αν παρατηρήσουμε την πορεία του ύψους των καταθέσεων την τελευταία τριετία, θα διαπιστώσουμε ότι έχουν μειωθεί δραστικά. Η κρίση και η μνημονιακή πολιτική λιτότητας τα τελευταία δύο χρόνια αποδεικνύεται ότι…
«έφαγαν» ήδη μεγάλο μέρος των καταθέσεων των Ελλήνων και όχι το πέρασμα της εξουσίας στο «λόμπι της δραχμής», το σκιάχτρο με το οποίο μας απειλούν κάποιοι. Ας δούμε όμως καλύτερα τους αριθμούς:
Τον Ιούνιο του 2009 οι καταθέσεις ανέρχονταν σε 237,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Τον Ιούνιο του 2012 είχαν απομείνει στις ελληνικές τράπεζες καταθέσεις μόλις 150,5 δισεκατομμυρίων. Μέσα στην τριετία δηλαδή αποσύρθηκαν 87 δισ. ευρώ. Το ερώτημα είναι βεβαίως τι απέγιναν αυτά τα χρήματα. Όπως είναι γνωστό, υπάρχει CD με τα ονόματα 54.000 Ελλήνων που έβγαλαν σε τράπεζες του εξωτερικού συνολικό ποσό 22 δισεκατομμυρίων ευρώ. Μάλιστα οι 3.000 από αυτούς έβγαλαν έξω 7,5 δισεκατομμύρια. Πρόκειται για εμφανώς πλούσια άτομα, αφού οι 3.000 έβγαλαν κατά μέσο όρο από 2,5 εκατομμύρια ευρώ ο καθένας.
Από τα 87 δισεκατομμύρια που αποσύρθηκαν δηλαδή από τις τράπεζες, μόνο τα 22 δισ. ευρώ έφυγαν έξω. Τι απέγιναν τα υπόλοιπα 65 δισεκατομμύρια όμως;
Από εδώ και πέρα παύουν τα επιστημονικά στοιχεία και αρχίζουν οι υποθέσεις και οι εκτιμήσεις. Παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών και του τραπεζικού συστήματος, συνδυάζοντας και τις αναλήψεις με το συνολικό ύψος των καταθέσεων αυτού που τις απέσυρε (δειγματοληπτικά) και με το γεγονός ότι οι ξένες τράπεζες δεν ανοίγουν λογαριασμούς με αρχική κατάθεση δύο – τριών χιλιάδων ευρώ, έχουν την εκτίμηση ότι τα ποσά που τοποθετήθηκαν σε τραπεζικές θυρίδες ή παραχώθηκαν σε πάσης φύσεως κρυψώνες δεν υπερβαίνουν τα 15 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ.
Βάσει στοιχείων εκτιμούν ότι γύρω στα 5 δισεκατομμύρια ευρώ τοποθετήθηκαν στην καταρρέουσα αγορά ακινήτων, στην αγορά χρυσού, σε μετοχές. Αυτοί οι υπολογισμοί σημαίνουν ότι γύρω στα 45 δισεκατομμύρια ευρώ, περίπου οι μισές δηλαδή καταθέσεις που αποσύρθηκαν, ξοδεύτηκαν ήδη για την κάλυψη τρεχουσών αναγκών. Αυτό θεωρείται σχεδόν βέβαιο για τα 19 δισεκατομμύρια που απέσυραν οι επιχειρήσεις, τα οποία εκτιμάται πως σχεδόν στην ολότητα τους χρησιμοποιήθηκαν στις επαγγελματικές δραστηριότητες. Από τα 68 δισεκατομμύρια που πήραν τα νοικοκυριά, υπολογίζεται (με σαφώς μεγαλύτερα περιθώρια λάθους) ότι τουλάχιστον γύρω στα 20-25 δισ. ευρώ έχουν ήδη φαγωθεί για καθημερινές ανάγκες προκειμένου να αντιμετωπιστεί η δραματική μείωση των αποδοχών, τα φορολογικά χαράτσια τύπου… τουρκοκρατίας, η τραγική αύξηση της ανεργίας κλπ.
Οι εκτιμήσεις αυτές ενισχύονται εμμέσως και από το γεγονός ότι βάσει των στοιχείων της Τράπεζας της Ελλάδος, τα δύο τρίτα σχεδόν (το 63% για την ακρίβεια) του συνόλου των αναλήψεων έγιναν στην Αττική, η οποία έχει χτυπηθεί σοβαρότερα από την κρίση σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη περιοχή της χώρας τόσο σε επίπεδο πληθυσμού όσο και σε επίπεδο επιχειρήσεων.
από το «ΕΘΝΟΣ»