Όταν ο Μεταξάς, από το 1940 επισήμως, δεν ήθελε τους Άγγλους στην Ελλάδα, κάτι ήξερε.
Διέβλεπε πως εάν οι Άγγλοι σταθμεύσουν εδώ, με η χωρίς μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις, θα δημιουργούσε η παρουσία τους ρήξιν ανεπανόρθωτον στις σχέσεις της χώρας με τους Γερμανούς.
Μία τέτοια κατάστασις θα επετάχυνε την εισβολή των Γερμανών, κάτι που ο Μεταξάς φρόντιζε να μην συμβή!
Οι Γερμανοί ήταν συνιδρυτές του Άξονος και ο σύμμαχός τους δεινοπαθούσε στην Αλβανία. Δεν θα τον άφηναν έτσι, εάν φυσικά τους διδόταν η ευκαιρία. Αλλά ευκαιρίες δεν έδιδε ο Μεταξάς.
Αντιθέτως μάλλιστα, κρατώντας τις, κυριολεκτικώς λεπτότατες, ισορροπίες, διαχειριζόταν μόνος του τις υποθέσεις του πολέμου και δεν επέτρεπε στους Άγγλους να εισβάλουν και να διατηρήσουν βάσεις στην Ελλάδα, αν και παραδοσιακώς σύμμαχοί μας.
Ήθελε και μεριμνούσε, εφ’ όσον φυσικά νικούσαμε στο αλβανικό μέτωπο, να κλείση συνθήκη ειρήνης με τους Ιταλούς, τέτοια όμως, που να κατοχυρώνονται και τα επανακατεκτημένα εδάφη, καθώς επίσης και να διασφαλίζονταν τα υπάρχοντα σύνορά μας.
Προς τούτο μάλλιστα ο Αλέξανδρος Ραγκαβής, πρέσβης μας στην Γερμανία τότε, έκανε αρκετές συζητήσεις με τον φον Κανάρη, καθώς επίσης και με άλλους πολλούς Γερμανούς αξιωματούχους.
Στο μεταξύ ο Μεταξάς δολοφονείται(*), υπό «περίεργες συνθήκες» πίνοντας μίαν πορτοκαλάδα στην οικία του Λαμπράκη (πατρός του γνωστού ιδρυτού του ΔΟΛ). Κι από τότε οι Άγγλοι κάνουν την χώρα τσιφλίκι τους επισήμως!
Οι Άγγλοι σαφώς και ήθελαν την Ελλάδα στον πόλεμο, και μάλλιστα στο πλευρό τους, προ κειμένου να ασκήσουν μεγαλυτέραν πίεσιν στους Γερμανούς και να κρατήσουν τις βάσεις τους στην Μεσόγειο.
Είχαν πολλά «Όχι» ακούσει από τον Μεταξά, αλλά μετά τον θάνατό του, 29 Ιανουαρίου 1941, και κατόπιν πολλών πιέσεων που ήσκησαν στον Κορριζή(**), εξαπλώθησαν από την Κρήτη έως σχεδόν την Θεσσαλονίκη.
Αυτή όμως η εξάπλωσις των Άγγλων ήταν ουσιαστικώς η αφορμή για να αλλάξη εν τελώς στάσιν η χιτλερική Γερμανία και να επιτεθούν τελικώς εναντίον μας.
Κι εδώ αρχίζουν τα «θαυμάσια έργα» των «φίλων» Άγγλων.
Οι Γερμανοί, κατόπιν του πραξικοπήματος που συνέβη στην Γιουγκοσλαυΐα, (κι αυτό το πραξικόπημα ήταν αγγλικός δάκτυλος) απεφάσισαν να κατέλθουν νοτιότερα. Έως εκείνην την στιγμή συνέβαιναν δύο πράγματα ταυτόχρονα. Πιέσεις προς τον Μουσολίνι για να συνθηκολογήση και συζητήσεις με τους Γιουγκοσλαύους, για συμμαχία. (Μάλλιστα τους εκχωρούσαν την Θεσσαλονίκη!!! Λολά πράγματα!)
Δεν έδειχναν όμως κάποιαν πρόθεσιν να επιτεθούν κατά της Ελλάδος.
Η απόφασις αυτή ελήφθη κατόπιν του πραξικοπήματος στην Γιουγκοσλαυΐα, της επιβεβαιωμένης σταθμεύσεως των Άγγλων στα εδάφη μας και φυσικά του παρασκηνίου της ανατροπής του πρίγκηπος Παύλου.
Ο Παπάγος, αρχιστράτηγος τότε, σε συνεννόησιν με τον Τσολάκογλου και τους άλλους στρατηγούς του μετώπου, όταν συνειδητοποίησαν πως οι Γερμανοί παρέκαμψαν τις θέσεις μας, απεφάσισαν συνθηκολόγησιν (****), προ κειμένου να μην πληγή περισσότερο το στράτευμα.
Όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε. Παρά του γεγονότος της μερικής αποστρατεύσεως, της στρατιάς του αλβανικού μετώπου, με απόφασιν του υπουργού των στρατιωτικών Παπαδήμα, που αδειοδότησε μεγάλο τμήμα του στρατεύματος, το ζήτημα της συνθηκολογήσεως, αν και αντιληπτόν ως ανάγκη από όλους, δεν τολμούσε ουδείς να το αγγίξη!
Ο Τσολάκογλου, ευρισκόμενος μέσα σε μίαν δίνην γεγονότων, και πιεζόμενος από κάθε πλευρά, για διαφορετικούς λόγους, απεφάσισε την συνθηκολόγησιν, την ίδιαν στιγμή που ο Παπάγος παρητείτο.
Και οι Άγγλοι όμως; Τι θα συνέβαινε εάν οι Άγγλοι συλλαμβάνονταν εντός των Ελληνικών εδαφών;
Ακριβώς εκεί είναι η μεγάλη λεπτομέρεια των πιέσεων που υπέστη ο Τσολάκογλου, καθώς και της εν συνεχεία πρωθυπουργοποιήσεώς του.
Για να μην πιαστούν οι Άγγλοι εντός των Ελληνικών εδαφών, οι διάφοροι αγγλόφιλοι, ασκούσαν όλες τις δυνατές πιέσεις, προ κειμένου να καθυστερήση η συνθηκολόγησις και να κερδίσουν χρόνο, προ κειμένου να προλάβουν και να διαφύγουν.
Αγώνας δρόμου, κυριολεκτικώς! Όχι για να διασωθούν τα Ελληνικά στρατεύματα από το μένος των ηττημένων Ιταλών και των ανοργασμικών Βουλγάρων, η των υπανθρώπων Τσάμηδων, αλλά για να γλιτώσουν οι Άγγλοι!
Και τσουπ… Μας προέκυψε ένας «προδότης» Τσολάκογλου, με εν τελώς κατασκευασμένη «προδοσία», διότι πρώτα μερίμνησε για την διάσωσιν των Ελληνικών δυνάμεων και μετά για τους ασπόνδους φίλους μας!!!
Αφήστε δε που μετά την παραίτησιν του Παπάγου όλοι είχαν απόψεις, θέσεις, αντιθέσεις…
(Και που κατέφυγε παρακαλώ η νόμιμος κυβέρνησις μετά την κατάληψιν της Ελλάδος υπό των Γερμανών; Μήπως στην αγγλοκρατούμενον Αίγυπτον; Έεεε;)
Εκείνην την περίοδον κατέφθασε διάβημα του βασιλέως Γεωργίου στην αγγλική κυβέρνησιν, προ κειμένου να εκχωρηθή κάποιος χώρος ως βάσις φιλοξενίας, για την εξετοπισμένη ελληνική κυβέρνησιν, στην Κύπρο, που κατείχαν οι Άγγλοι.
Εννοείται πως κάτι τέτοιο δεν έγινε δεκτό. Αυτοί ήταν οι ...«φίλοι» μας!
Η ηπειρωτική χώρα εγκατελήφθη ταχύτατα, με κύριον μέλημα των πάντων όμως στην διάσωσιν των Άγγλων.
Οι Άγγλοι από την άλλην είχαν στήσει στο Μάλεμε των Χανίων βάσιν και είχαν δεσμευθεί πως θα την εξοπλίσουν καταλλήλως, προ κειμένου να κάνουν το νησί απόρθητον! Αλλά…
Άνθρακες ο θησαυρός!
Εκτός του ο,τι άφησαν το ανατολικόν τμήμα της νήσου αφύλακτον, οι υποδομές τους ήταν τέτοιες που ουσιαστικώς μόλις είδαν τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές, τσακίστηκαν να εξαφανισθούν ταχύτατα επίσης προς Αίγυπτον!
Οι
Κρητικοί ήρωες, δίχως όμως τα παλληκάρια του μετώπου, αντεστάθησαν με
κάθε λογικό και μη μέσον, γράφοντας ακόμη μίαν ένδοξον σελίδα στην
ιστορία μας. Την Μάχη της Κρήτης! Έχουν λοιπόν άπαντες εγκαταλείψει την Γερμανοκρατουμένη Ελλάδα και θεωρητικώς ξεκινά η κατοχή, με μίαν κυβέρνησιν αυτοεξόριστον. Θεωρητικώς πάντα, κάπου εδώ ξεκινά η αντίστασις κατά του κατακτητού!
Αμ δε….
Στην Εύβοια μάλλιστα, κατά την διάρκεια εξαπλώσεως των Γερμανών στην επικράτεια, συνέβη κάτι πολύ «περίεργον».
Ο νέος στρατιωτικός διοικητής της Χαλκίδος, γνώριζε με κάθε λεπτομέρεια την δύναμιν των Άγγλων που στρατωνίζονταν (μία διλοχία) καθώς επίσης και τον χρόνο διαφυγής τους. Έτσι ουδέποτε ήλθαν σε κάποιαν επαφή τα δύο στρατεύματα, των «φίλων» και των κατακτητών. (Γιατί να χύσουν το δικό τους αίμα; Τα κορόιδα ήταν άφθονα!!!)
Οι «καλοί μας φίλοι» όμως θέλησαν να ανατινάξουν την γέφυρα του Ευρίππου φεύγοντας και τελικώς να αποκόψουν τους πληθυσμούς της νήσου από την ηπειρωτική χώρα. Μετά από ασφυκτικές πιέσεις κάτι τέτοιο δεν συνέβη, αλλά κατέστρεψαν τους μοχλούς της γέφυρας, αφήνοντάς την ανοικτή!
Πρωθυπουργός Τσουδερός, μετά τον ακόμη πιο περίεργον θάνατον του Κορριζή. (Δύο σφαίρες στην καρδιά του μπορεί να ρίξη κάποιος που μόλις ηυτοκτόνησε;)
Η κυβέρνησις στην Αίγυπτο, η κυρίως Ελλάς στα χέρια Βουλγάρων, Ιταλών, Γερμανών, Αλβανών και κάτι περισσεύματα Ρουμάνων, αλλά τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου ακόμη ελεύθερα!
Τι θα συνέβαινε;
Η λύσις κατέφθασε από του καρδιακούς μας «φίλους»!
Τα νησιά Χίο, Μυτιλήνη, Λήμνο έπρεπε, συμφώνως με τον σχεδιασμό των «φίλων» μας, να καταληφθούν κατεπειγόντως εκ των Τούρκων, προ κειμένου να μην πέσουν στα χέρια των Γερμανών! Το τι συνέβη τότε δεν περιγράφεται!
Διαμαρτυρίες από την Ελληνική πλευρά, διαβήματα, ταξείδια, πιέσεις, παρασκήνια, φωνές…
Τελικώς, παρά του ο,τι ξεκίνησαν οι διαβουλεύσεις υφαρπαγής των νήσων μας, μεταξύ Τουρκίας και Γερμανίας, και πάντα με τους Άγγλους να στηρίζουν θερμότατα την κατάληψιν αυτών υπό των Τούρκων, οι Γερμανοί τα …έσωσαν, διότι δεν ήθελαν να στρατοπεδεύσουν Άγγλοι σε αυτά!
Δήλα δη θα έπρεπε ουσιαστικώς να ευγνωμονούμε τους κατακτητές μας, διότι δεν τους συνέφερε να παραδώσουμε τα νησιά μας στην Τουρκία για …φύλαξιν!
(Οι Άγγλοι είχαν μάλλιστα την αξίωσιν να ζητήσουμε εμείς από την Τουρκία κατάληψιν των νήσων!!!)
Αυτά που σας έγραψα σήμερα είναι μερικά από τα «θαυμαστά έργα» των ασπόνδων «φίλων» μας, που συνέβησαν μόνον κατά την διάρκεια του πολέμου και φυσικά εντός της χώρα μας….
Περισσότερα συντόμως…
Να ζήσουμε λοιπόν και να τους χαιρόμαστε.
Συμφωνείτε;
____________________
Παραρτημα
* Ναι, δολοφονήθηκε ο Μεταξάς. Καταγγελία που κατέθεσε ο ιστορικός μας Δημήτριος Μιχαλόπουλος κατά την διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής. Κι όχι μόνον δολοφονήθηκε, αλλά το πιστοποιητικόν θανάτου του το υπέγραψε ο πάππος του Γερουλάνου. (Οικογένεια κι αυτή!!!!!!!) Μάλιστα ο Μανιαδάκης κατέθεσε τις σκέψεις του, ερωτώντας συχνά πυκνά: «πως είναι δυνατόν ο τελευταίος Έλλην, από μίαν αμυγδαλίτιδα να μην παθαίνη κάτι κι ο Μεταξάς να πεθαίνη;»
Τον Μεταξά επίσης, κατά την διάρκεια της ασθενείας του, εξήτασε Άγγλος ιατρός, καθώς επίσης ένα από τα τελευταία πρόσωπα που τον είδαν, λίγο πριν ξεψυχήσει, ήταν ο Άγγλος νοσοκόμος του παραπών ιατρού, που μετέφερε στον Μεταξά …οξυγόνο, προσφορά του αγγλικού ιατρείου!!!
**Τον οποίον έκαναν επίσης πολλές προσπάθειες να αντικαταστήσουν. Τα όμοια έκαναν και για τον βασιλέα Γεώργιο, τον οποίον ήθελαν να αντικαταστήσουν με τον Παύλο.
***Στρατηγός Κωνσταντίνος Μπακόπουλος, , 8η Απριλίου 1941, ζητά την παράδοσιν της Θεσσαλονίκης, από το Γενικόν Στρατηγείον. Το ίδιο βράδυ και ώρα 21:00, από τον διοικητή Θεσσαλονίκης Νικόλαο Ραγκαβή και τον συνταγματάρχη Παπακωνσταντίνου, παρεδόθη στον γερμανό στρατιωτικό διοικητή αίτημα για παράδοσιν της Θεσσαλονίκης, το οποίον κι έγινε δεκτόν, μετά από ολονύκτιες συσκέψεις των Γερμανών. Στις 9 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί εισήλθαν στην Θεσσαλονίκη!
****8η Απριλίου 1941, στις 12:00 το μεσημέρι ο αρχιστράτηγος Παπάγος υπέγραψε την κατάθεσιν των όπλων με την υπ’ αριθμόν 1381 διαταγή του!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΛΟΓΙΟΥ ΕΡΜΗ
Απο τον Πύρινο Λόγιο
Το παραπάνω άρθρο, ασφαλώς και πρόκειται για μια αξιολογότατη δουλειά της Φιλονόης και μια πολύ ενδιαφέρουσα άποψη για τα τεκταινόμενα του ρόλου του Αγγλο-αμερικάνικου Άξονα στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όσον αφορά την Ελλάδα. Επειδή όμως κάποια στοιχεία ("Δολοφονία" Μεταξά ) που αναφέρονται ως αιτιολογία δεν έχουν αποδειχτεί ποτέ και ως εκ τούτου δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να στοιχειοθετηθεί ιστορικό τεκμήριο, αναγκαστικά θα πρέπει να τοποθετηθούν στη σφαίρα της συνομωσιολογίας. Οσον δε αφορά τον ρόλο του στρατηγού Τσολάκογλου, η επίσημη Ιστορία έχει ήδη αποφανθεί. Οι άστοχες κινήσεις του και η πρωτοβουλία του να υπογράψει την ταπεινωτική συνθήκη τη στιγμή μάλιστα που ακόμη τα οχυρά πολεμούσαν, σίγουρα δεν τον κατατάσσει ανάμεσα στους καλύτερους ηγέτες της σύγχρονης Ελλάδας. Παρ΄όλα αυτά, υπάρχουν ακόμη "εκκρεμότητες" και "ερωτήματα" για την πολιτική του, τα οποία κάποια στιγμή θα πρέπει να ερευνηθούν και να αξιολογηθούν.
Ο αγγλικός παράγοντας επίσης έχει ήδη αξιολογηθεί απο τους ιστορικούς και έχει ήδη καταδικαστεί ως άκρως επιζήμιος για τα συμφέροντα της Ελλάδας, πάρα πολλές φορές. Απο τον "βρώμικο" ρόλο της στο ζήτημα της Ελληνικής Επανάστασης ώς τη Μικρασιατική Καταστροφή, το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Εμφύλιο και το δράμα της Κύπρου, η Βρετανική Αυτοκρατορία έπαιξε άνανδρα παιχνίδια εις βάρος του Ελληνισμού, με αποτέλεσμα τα περισσότερα απο αυτά να έχουν κατάλήξει ως τραγωδίες.
logiosermis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου