Είκοσι δύο χρόνια χωρίς τον «πρίγκιπα» του ελληνικού ροκ, Παύλο Σιδηρόπουλο

Ηταν 6 Δεκέμβρη του 1990 όταν «έσβησε» η φωνή ενός από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της ελληνικής ροκ μουσικής έπειτα από πολύχρονη μάχη με τους δαίμονες των ναρκωτικών και όχι μόνο. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος υπήρξε ένας από τους πιο επιδραστικούς δημιουργούς της ελληνικής σκηνής με το ταλέντο του να ξεχωρίζει τόσο συνθετικά όσο και στιχουργικά.
Γεννημένος στις 27 Ιουλίου 1948 , εγγονός της Ελλης Αλεξίου και δισέγγονος του Ζορμπά, ο
Παύλος Σιδηρόπουλος έδειχνε να ήταν σχεδόν «καταραμένος» να ξεχωρίσει με το ταλέντο του.
Ξεκίνησε τη μουσική του σταδιοδρομία το 1970 με το συγκρότημα «Δάμων και Φιντίας» και αρχίζει αμέσως να γίνεται γνωστός στα μουσικά μαγαζιά της Θεσσαλονίκης. Η γνωριμία του με τους Θανάση Γκαϊφίλια, Δημήτρη Πουλικάκο και τα «Μπουρμπούλια» θα τον βοηθήσει να κατέβει στην Αθήνα και να γίνει ευρύτερα γνωστός.
Με τα «Μπουρμπούλια» θα πραγματοποιήσει αρκετές συναυλίες από το 1972 έως το 1974 και μετά τη διάλυση του γκρουπ θα σχηματίσει το θρυλικό, πλέον, συγκρότημα «Σπυριδούλα», ενώ εκείνη την περίοδο θα κάνει και το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην κλασσικά ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου «Ο Ασυμβίβαστος».
Στη δεκαετία του 1980 με τους «Απροσάρμοστους» ηχογραφεί μια σειρά από επιτυχημένους δίσκους και πραγματοποιεί σειρά καταπληκτικών ζωντανών εμφανίσεων σε όλα τα θρυλικά ροκ κλαμπ της Αθήνας, όπως το «Κύτταρο, το «ΑΝ« και το «Ροντέο», ενώ το 1987 θα πραγματοποιήσει μια συγκλονιστική εμφάνιση στο Ηρώδειο στο πλευρό του Γιάννη Μαρκόπουλου με τον οποίο είχε συνεργαστεί και παλαιότερα.
Ανθρωπος δύσκολος, με ιδιαίτερη ψυχολογία και παθολογική αγάπη για τη μητέρα του θα βρεθεί πολλές φορές στο στόχαστρο εξαιτίας της εξάρτησής του από την ηρωίνη, ενώ τα τα τραγούδια του «Η» και «Αντεργκράουντ με Στράς» λογοκρίνονται για «προτροπή στη χρήση ναρκωτικω» παρά το γεγονός ότι ο ίδιος πάντα φρόντιζε να μιλάει για τις καταστροφικές συνέπειες της χρήσης ουσιών.
Το καλοκαίρι του 1990 ο ήδη ταλαιπωρημένος οργανισμός του αρχίζει να εξουθενώνεται με το αριστερό του χέρι να παραλύει. Το γεγονός αυτό και ο θάνατος της μητέρας του αποτέλεσαν το τελειωτικό χτύπημα για τον Παύλο Σιδηρόπουλο, ο οποίος, παρά τις συνεχόμενες επιτυχημένες ζωντανές εμφανίσεις, πεθαίνει στις 6 Δεκέμβρη 1990 στο σπίτι μιας φίλης του στο Νέο Κόσμο από ανακοπή καρδιάς έπειτα από υπερβολική δόση ηρωίνης και κηδεύεται στον Κόκκινο Μύλο.
Πάρα πολλά από τα τραγούδια του, όπως «Ο Μπάμπης ο Φλου», «Να μ’αγαπάς», «Μου’πες θα φύγω», «Το 69», «Rock ‘n’ Roll στο κρεβάτι» κ.α. , είναι διαχρονικά και θεωρούνται, πλέον από τα πιο σημαντικά ελληνικά ροκ κομμάτια. L1
Δισκογραφία:
Το ξέσπασμα/O κόσμος τους (Zodiac) 1970
Ο Γερο-Μαθιός (Zodiac) 1971
Ο Ντάμης ο σκληρός/Aπογοήτευση (Zodiac) 1972
Φλου (ΕΜΙ) 1978
Εν λευκώ (ΕΜΙ) 1982
Zorba the freak (ΕΜΙ) 1985
Παύλος Σιδηρόπουλος (EMI) 1987
Χωρίς μακιγιάζ – Ζωντανή ηχογράφηση (MBI) 1989
Άντε και καλή τύχη μάγκες (ΕΜΙ) 1991
Τα μπλουζ του πρίγκηπα (MBI) 1992
Παύλος Σιδηρόπουλος (EMI) 1993
Εν αρχή ην ο λόγος (7η Διάσταση) 1994
O ασυμβίβαστος και πέντε σπάνια τραγούδια (Lyra) 1994
Ταξιδεύοντας (7η Διάσταση) 1996
Επιτυχίες (ΜΒΙ) 1997
Στιγμές (Δίφωνο) 1997
Day after Day 2001 (ΕΜΙ, EP με δύο ανέκδοτα τραγούδια)
Τα τραγούδια του Παύλου (EMI) 2002 (Συλλογή)



πηγή