Φιλέλληνες από όλη την Ευρώπη ζητούν την ελληνική υπηκοότητα
Η γαλλική «σπίθα» που άναψε στο Διαδίκτυο μετουσιώθηκε σε ένα ένθερμο κίνημα. Σήμερα δεκάδες πολίτες ανά την Ευρώπη έχουν αιτηθεί συμβολικά της ελληνικής υπηκοότητας καταγγέλλοντας τη «δικτατορία των αγορών», που θέλει να τσακίσει έναν λαό που αντιστέκεται.
«Με μια επιστολή ζήτησα συμβολικά να πάρω και την ελληνική υπηκοότητα ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τη χώρα σας». Με αυτά τα λιτά λόγια η Κατρίν Ντεμπισί σκιαγραφεί το κίνημα που αναπτύσσεται στην Ευρώπη όπου μέσα από την εκδήλωση φιλελληνισμού καταγγέλλεται η «δικτατορία των αγορών».
Η εν λόγω Γαλλίδα είναι μια από τις δεκάδες ανθρώπων που σε ένδειξη αλληλεγγύης κάνουν αίτηση στις κατά τόπους πρεσβείες της Ελλάδας για να αποκτήσουν και την ελληνική υπηκοότητα.
Η ιδέα για τη μαζική υποβολή αιτήσεων αποτυπώνεται σε ένα κείμενο που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο και έχει μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες. Κοινό αίτημα, ως κατάληξη, είναι η επιθυμία Ευρωπαίων πολιτών να λάβουν και την ελληνική υπηκοότητα ως μια έμπρακτη, συμβολική, συμπαράσταση στα δεινά των Ελλήνων που βρίσκονται στην καρδιά της χρηματοπιστωτικής και δημοσιονομικής κρίσης.
Το κείμενο έχει ονομαστεί «Η έκκληση της Νάντης», αφού από αυτή την πόλη της Γαλλίας ξεκίνησε η πρωτοβουλία αλληλεγγύης προς την Ελλάδα με το σλόγκαν «είμαι και εγώ Ελληνας». Αυτό άλλωστε είναι και το μοτίβο στον διαδικτυακό τόπο http://jesuisgrec.blogspot.com.
«Με μια επιστολή ζήτησα συμβολικά να πάρω και την ελληνική υπηκοότητα ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τη χώρα σας». Με αυτά τα λιτά λόγια η Κατρίν Ντεμπισί σκιαγραφεί το κίνημα που αναπτύσσεται στην Ευρώπη όπου μέσα από την εκδήλωση φιλελληνισμού καταγγέλλεται η «δικτατορία των αγορών».
Η εν λόγω Γαλλίδα είναι μια από τις δεκάδες ανθρώπων που σε ένδειξη αλληλεγγύης κάνουν αίτηση στις κατά τόπους πρεσβείες της Ελλάδας για να αποκτήσουν και την ελληνική υπηκοότητα.
Η ιδέα για τη μαζική υποβολή αιτήσεων αποτυπώνεται σε ένα κείμενο που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο και έχει μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες. Κοινό αίτημα, ως κατάληξη, είναι η επιθυμία Ευρωπαίων πολιτών να λάβουν και την ελληνική υπηκοότητα ως μια έμπρακτη, συμβολική, συμπαράσταση στα δεινά των Ελλήνων που βρίσκονται στην καρδιά της χρηματοπιστωτικής και δημοσιονομικής κρίσης.
Το κείμενο έχει ονομαστεί «Η έκκληση της Νάντης», αφού από αυτή την πόλη της Γαλλίας ξεκίνησε η πρωτοβουλία αλληλεγγύης προς την Ελλάδα με το σλόγκαν «είμαι και εγώ Ελληνας». Αυτό άλλωστε είναι και το μοτίβο στον διαδικτυακό τόπο http://jesuisgrec.blogspot.com.
Η κίνηση έχει ήδη αρχίσει να καταγράφεται στις ελληνικές προξενικές αρχές με επίκεντρο τη Γαλλία, ενώ το έναυσμα φαίνεται ότι έδωσε η περίφημη -πλέον- σύνοδος των Κανών.
«Πράγματι υπάρχει αυτό το φαινόμενο να ζητείται διπλή υπηκοότητα εις ένδειξη συμπαράστασης μέσω ενός κειμένου που έχει ουμανιστικά χαρακτηριστικά.
Μέχρι στιγμής έχουν συγκεντρωθεί 180 συνολικά αιτήματα στα προξενεία μας», λέει ο κ. Ευθύμιος Αραβαντινός, εκπρόσωπος Τύπου στην ελληνική πρεσβεία στο Παρίσι. «Τα περισσότερα ηλεκτρονικά μηνύματα έφτασαν την περίοδο των Κανών και δηλώνουν την αλληλεγγύη τους, όμως μηνύματα εξακολουθούν να έρχονται».
«Είδα το κείμενο στο Ιντερνετ, το υπέγραψα και το έστειλα σε φίλους. Μου αρέσει πολύ η Ελλάδα, η φιλοσοφία της και ο χαμογελαστός λαός της. Έχω άλλωστε πολλούς φίλους Έλληνες», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» η συγγραφέας Κατρίν Ντεπισί, η οποία πριν από τρία χρόνια απέκτησε σπίτι στην Κρήτη κοντά στην Αλμυρίδα του Αποκόρωνα.
«Αν και έχω την οικογένειά μου στη Γαλλία, τα παιδιά και τη μητέρα μου, περνώ αρκετό διάστημα στην Ελλάδα. Ζήτησα την ελληνική υπηκοότητα, χωρίς βέβαια να γνωρίζω εάν τη δικαιούμαι, συμβολικά. Δεν μου άρεσε η στάση της Ευρώπης και η έλλειψη σεβασμού προς την Ελλάδα».
Σε ανάλογο μήκος κύματος κινούνται και οι σκέψεις του κ. Πασκάλ Ρο που δηλώνει φίλος της Ελλάδας, έστω και αν δεν την έχει επισκεφθεί ποτέ. «Οταν είδα το κείμενο, είπα ότι ήταν ακριβώς αυτό που πρέπει να κάνουμε ως συμπαράσταση. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι ανοησία, νομίζω πρέπει να πούμε ότι «είμαστε όλοι Ελληνες».
Αν και στη Γαλλία υπάρχουν επίσης τεράστιες δυσκολίες, τουλάχιστον δεν αντιμετωπίζουμε προβλήματα με τα απαραίτητα όπως η διατροφή. Όμως η κατάσταση συνεχώς χειροτερεύει. Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα θα συμβεί και σε άλλες χώρες. Νομίζω ότι η Ευρώπη βουλιάζει», επισημαίνει ο κ. Ρο, που κατοικεί κοντά στην πόλη Λοριάν της Βρετάνης.
Αυτοκινητιστής στο επάγγελμα, έχει λάβει μέρος σε ανθρωπιστικές αποστολές μη κυβερνητικών οργανώσεων στην Αφρική. «Καταλαβαίνω πώς νιώθετε, από την πίεση της νέας τάξης πραγμάτων. Πρέπει να θυμίσουμε ότι είμαστε άνθρωποι και όχι πιόνια σε μια σκακιέρα που τα μετακινούν όπως θέλουν».
Αν και επίκεντρο της φιλελληνικής κίνησης είναι η Γαλλία, ανάλογα αιτήματα προωθούνται και σε άλλες χώρες, όπως στην Ολλανδία. Σύμφωνα με το γραφείο Τύπου της πρεσβείας στη Χάγη, υπήρξαν ήδη αιτήματα ανθρώπων που «αισθάνονται Έλληνες στην καρδιά».
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ
Στο κείμενο που έχει αναρτηθεί στο Διαδίκτυο, υπάρχουν επίσης αναφορές για την έλλειψη οράματος, τη δικτατορία των αγορών, αλλά και παραλληλισμοί με την εποχή που ο Χίτλερ εισέβαλε στην Τσεχοσλοβακία, την οποία άφησαν αβοήθητοι οι σύμμαχοί της...
«Αγανακτισμένοι από τη δειλία και την έλλειψη οράματος των δυτικών κυβερνήσεων ενάντια στη δικτατορία των χρηματαγορών..., και εξαγριωμένοι από την ταπείνωση στην οποία υπόκειται σήμερα ο ελληνικός λαός, κατηγορούμενος αδιάντροπα για ασωτία και απάτη, συλλογικά υποδεικνυ-όμενος ως ένοχος χωρίς να μπορέσει να αυτοϋπερασπιστεί, καταδικασμένος σε μία ατελείωτη λιτότητα και στη μετάνοια με όρους που θυμίζουν τον λόγο του στρατάρχη Πετέν το 1940 για την ηθική τάξη...
Δεν ξεχνάμε ότι αυτοί που σήμερα θυσιάζουν την Ελλάδα στον βωμό της κερδοσκοπίας, κάνοντας πως ελπίζουν ότι ο οικονομικός φασισμός θα ικανοποιηθεί με αυτήν τη μικρή χώρα και ότι οι ίδιοι θα γλιτώσουν...
Είναι αυτοί οι ίδιοι που εγκατέλειψαν την Τσεχοσλοβακία στον Αδόλφο Χίτλερ στο Μόναχο το 1938, ελπίζοντας πως θα του αρκούσε αυτή η καινούργια λεία που του προσέφεραν, αφού είχαν πριν παρατήσει τη δημοκρατική Ισπανία.
Δεν αντέχουμε πια να βλέπουμε τους νεόπλουτους (1% του πληθυσμού παγκοσμίως) να θριαμβεύουν, αγνοώντας το αληθινό ηθικό χρέος που η Ανθρωπότητα οφείλει στο ελληνικό έθνος, διότι έδωσε στη Ευρώπη τον πρώτο σπόρο μιας άμεσης δημοκρατίας βασισμένης ακριβώς στην κατάργηση των χρεών και στη χειραφέτηση των πολιτών από τη δουλεία τους, πριν από 2.500 χρόνια».
Η αίτηση για την απόκτηση ελληνικής υπηκοότητας
«Κύριε Πρέσβη,
Αλληλέγγυος προς τη χώρα σας, ο/η υπογράφων/ουσα ζητώ προσωπικά να καταμετρηθώ ως Ελληνας/ίδα από καρδιάς και να αποκτήσω τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις όσων έχουν διπλή υπηκοότητα, για να ασκήσω αυτή τη διεθνική εθνικότητα με σκοπό να εγκαθιδρύσουμε μία παγκόσμια δημοκρατία ελευθερίας και ισότητας, 25 αιώνες μετά τον Σόλωνα, τον Κλεισθένη και τον Περικλή».
«Πράγματι υπάρχει αυτό το φαινόμενο να ζητείται διπλή υπηκοότητα εις ένδειξη συμπαράστασης μέσω ενός κειμένου που έχει ουμανιστικά χαρακτηριστικά.
Μέχρι στιγμής έχουν συγκεντρωθεί 180 συνολικά αιτήματα στα προξενεία μας», λέει ο κ. Ευθύμιος Αραβαντινός, εκπρόσωπος Τύπου στην ελληνική πρεσβεία στο Παρίσι. «Τα περισσότερα ηλεκτρονικά μηνύματα έφτασαν την περίοδο των Κανών και δηλώνουν την αλληλεγγύη τους, όμως μηνύματα εξακολουθούν να έρχονται».
«Είδα το κείμενο στο Ιντερνετ, το υπέγραψα και το έστειλα σε φίλους. Μου αρέσει πολύ η Ελλάδα, η φιλοσοφία της και ο χαμογελαστός λαός της. Έχω άλλωστε πολλούς φίλους Έλληνες», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» η συγγραφέας Κατρίν Ντεπισί, η οποία πριν από τρία χρόνια απέκτησε σπίτι στην Κρήτη κοντά στην Αλμυρίδα του Αποκόρωνα.
«Αν και έχω την οικογένειά μου στη Γαλλία, τα παιδιά και τη μητέρα μου, περνώ αρκετό διάστημα στην Ελλάδα. Ζήτησα την ελληνική υπηκοότητα, χωρίς βέβαια να γνωρίζω εάν τη δικαιούμαι, συμβολικά. Δεν μου άρεσε η στάση της Ευρώπης και η έλλειψη σεβασμού προς την Ελλάδα».
Σε ανάλογο μήκος κύματος κινούνται και οι σκέψεις του κ. Πασκάλ Ρο που δηλώνει φίλος της Ελλάδας, έστω και αν δεν την έχει επισκεφθεί ποτέ. «Οταν είδα το κείμενο, είπα ότι ήταν ακριβώς αυτό που πρέπει να κάνουμε ως συμπαράσταση. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι ανοησία, νομίζω πρέπει να πούμε ότι «είμαστε όλοι Ελληνες».
Αν και στη Γαλλία υπάρχουν επίσης τεράστιες δυσκολίες, τουλάχιστον δεν αντιμετωπίζουμε προβλήματα με τα απαραίτητα όπως η διατροφή. Όμως η κατάσταση συνεχώς χειροτερεύει. Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα θα συμβεί και σε άλλες χώρες. Νομίζω ότι η Ευρώπη βουλιάζει», επισημαίνει ο κ. Ρο, που κατοικεί κοντά στην πόλη Λοριάν της Βρετάνης.
Αυτοκινητιστής στο επάγγελμα, έχει λάβει μέρος σε ανθρωπιστικές αποστολές μη κυβερνητικών οργανώσεων στην Αφρική. «Καταλαβαίνω πώς νιώθετε, από την πίεση της νέας τάξης πραγμάτων. Πρέπει να θυμίσουμε ότι είμαστε άνθρωποι και όχι πιόνια σε μια σκακιέρα που τα μετακινούν όπως θέλουν».
Αν και επίκεντρο της φιλελληνικής κίνησης είναι η Γαλλία, ανάλογα αιτήματα προωθούνται και σε άλλες χώρες, όπως στην Ολλανδία. Σύμφωνα με το γραφείο Τύπου της πρεσβείας στη Χάγη, υπήρξαν ήδη αιτήματα ανθρώπων που «αισθάνονται Έλληνες στην καρδιά».
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ
Στο κείμενο που έχει αναρτηθεί στο Διαδίκτυο, υπάρχουν επίσης αναφορές για την έλλειψη οράματος, τη δικτατορία των αγορών, αλλά και παραλληλισμοί με την εποχή που ο Χίτλερ εισέβαλε στην Τσεχοσλοβακία, την οποία άφησαν αβοήθητοι οι σύμμαχοί της...
«Αγανακτισμένοι από τη δειλία και την έλλειψη οράματος των δυτικών κυβερνήσεων ενάντια στη δικτατορία των χρηματαγορών..., και εξαγριωμένοι από την ταπείνωση στην οποία υπόκειται σήμερα ο ελληνικός λαός, κατηγορούμενος αδιάντροπα για ασωτία και απάτη, συλλογικά υποδεικνυ-όμενος ως ένοχος χωρίς να μπορέσει να αυτοϋπερασπιστεί, καταδικασμένος σε μία ατελείωτη λιτότητα και στη μετάνοια με όρους που θυμίζουν τον λόγο του στρατάρχη Πετέν το 1940 για την ηθική τάξη...
Δεν ξεχνάμε ότι αυτοί που σήμερα θυσιάζουν την Ελλάδα στον βωμό της κερδοσκοπίας, κάνοντας πως ελπίζουν ότι ο οικονομικός φασισμός θα ικανοποιηθεί με αυτήν τη μικρή χώρα και ότι οι ίδιοι θα γλιτώσουν...
Είναι αυτοί οι ίδιοι που εγκατέλειψαν την Τσεχοσλοβακία στον Αδόλφο Χίτλερ στο Μόναχο το 1938, ελπίζοντας πως θα του αρκούσε αυτή η καινούργια λεία που του προσέφεραν, αφού είχαν πριν παρατήσει τη δημοκρατική Ισπανία.
Δεν αντέχουμε πια να βλέπουμε τους νεόπλουτους (1% του πληθυσμού παγκοσμίως) να θριαμβεύουν, αγνοώντας το αληθινό ηθικό χρέος που η Ανθρωπότητα οφείλει στο ελληνικό έθνος, διότι έδωσε στη Ευρώπη τον πρώτο σπόρο μιας άμεσης δημοκρατίας βασισμένης ακριβώς στην κατάργηση των χρεών και στη χειραφέτηση των πολιτών από τη δουλεία τους, πριν από 2.500 χρόνια».
Η αίτηση για την απόκτηση ελληνικής υπηκοότητας
«Κύριε Πρέσβη,
Αλληλέγγυος προς τη χώρα σας, ο/η υπογράφων/ουσα ζητώ προσωπικά να καταμετρηθώ ως Ελληνας/ίδα από καρδιάς και να αποκτήσω τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις όσων έχουν διπλή υπηκοότητα, για να ασκήσω αυτή τη διεθνική εθνικότητα με σκοπό να εγκαθιδρύσουμε μία παγκόσμια δημοκρατία ελευθερίας και ισότητας, 25 αιώνες μετά τον Σόλωνα, τον Κλεισθένη και τον Περικλή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου