Η
Ρωσία έχει υπερδιπλασιάσει τα αποθέματα χρυσού της τα τελευταία πέντε
χρόνια. Όσο η οικονομική κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη, ο Ρώσος Πρόεδρος,
Βλαντιμίρ Πούτιν, έχει χτίσει αργά και σταθερά το 5ο σε μέγεθος
"θησαυροφυλάκιο" χρυσού στον κόσμο μέσα σε ελάχιστα χρόνια, ενώ
εξακολουθεί να αγοράζει χρυσό αξίας περίπου μισού δισ. δολαρίων κάθε
μήνα.Μόνο τους τελευταίους επτά μήνες, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έχει προσθέσει περισσότερο χρυσό στα αποθέματά της - πάνω από 500 τόνους - από ό, σο διαθέτει συνολικά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Τι σημαίνουν αυτές οι κινήσεις;
Ιδού ένα πολύ διαφωτιστικό άρθρο από το γνωστό sitε διεθνών οικονομικών αναλύσεων και διερεύνησης υποθέσεων "πίσω από κλειστές πόρτες" Market Watch:
"11 Σεπτεμβρίου 2012
Ο Πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Reserve Βank), Ben Bernanke, δήλωσε κάποτε ότι ο χρυσός δεν είναι χρήμα. Ο Charlie Munger, στέλεχος της εταιρείας Berkshire Hathaway,θεωρεί ότι ο χρυσός προορίζεται μόνο για Εβραίους που επέζησαν από το ολοκαύτωμα και ότι κανένας πολιτισμένος άνθρωπος δεν τον αγοράζει.
Η γνωστή "Κασσάνδρα" της εταιρείας Omaha, ο Warren Buffet, ανέφερε ειρωνικά σε συνέντευξή του ότι ο χρυσός είναι "μη παραγωγικό περιουσιακό στοιχείο" και ότι ο ίδιος ποτέ δεν θα επενδύσει σε χρυσό.
Αρκετοί οικονομικοί σύμβουλοι δεν συνιστούν την αγορά χρυσού ως ασφαλή επένδυση για τα "γεράματά" μας και δεν είναι λίγοι και εκείνοι που λένε και το πιστεύουν ότι δεν αξίζει να συλλέγει κανείς χρυσό, αφού ο χρυσός δεν τρώγεται!
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τους λόγους και τα κίνητρα αυτών των γνωστών επενδυτών, αλλά γνωρίζουμε ότι ισχύει πράγματι το γεγονός ότι γνωστοί επενδυτές και "αυθεντίες" στα οικονομικά ανά τον κόσμο αρνούνται εντελώς την αξία του χρυσού ως μονάδας νομισματικών ισοτιμιών και αποθεματικού για εποχές κρίσης.
Ωστόσο, αν και πολλοί δηλώνουν πως δεν έχει αξία, δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια έχουν πρόσφατα αλλάξει χέρια για να αποκτήσουν κάποιοι το από την αρχαιότητα πολύτιμο αυτό περιουσιακό στοιχείο των πάλαι ποτέ ξεχασμένων σήμερα αυτοκρατοριών.
Μόνο τους τελευταίους επτά μήνες, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έχει προσθέσει περισσότερο χρυσό στα αποθέματά της - πάνω από 500 τόνους - από ό, σο διαθέτει συνολικά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Και δεν είναι η μόνη.
Ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, έχει επενδύσει αδρά τα τελευταία 5 χρόνια στο πολύτιμο μέταλλο, δαπανώντας περίπου 500 εκατομμύρια δολάρια τον μήνα, καθώς προχωρεί το σχέδιό του για τη μετατροπή περιουσιακών στοιχείων της χώρας του που σήμερα υπάρχουν σε δολάρια και ευρώ, σε χρυσό. Τη στιγμή αυτή, το 9% των αποθεμάτων της Ρωσίας είναι σε χρυσό.
Όλα τα παραπάνω είναι φυσικό να εγείρουν ένα εύλογο ερώτημα: Γιατί;
Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκοσμίου Συμβουλίου Χρυσού (World Gold Council), η Ρωσία έχει υπερδιπλασιάσει τα αποθέματα χρυσού της τα τελευταία πέντε χρόνια. Όσο η οικονομική κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη, ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, έχει χτίσει αργά και σταθερά το 5ο σε μέγεθος "θησαυροφυλάκιο" χρυσού στον κόσμο μέσα σε ελάχιστα χρόνια, ενώ εξακολουθεί να αγοράζει χρυσό αξίας περίπου μισού δισ. δολαρίων κάθε μήνα.
Και είναι γνωστό το γεγονός ότι δεν υπάρχει άλλος ηγέτης χώρας σήμερα που να παίζει στην "παρτίδα" της παγκόσμιας πολιτικής εξουσίας τόσο συγκροτημένα και διορατικά όσο ο ισχυρός άνδρας της Ρωσίας ...
Οι κινήσεις του Πούτιν ίσως να έχουν σημασία όχι μόνο για την ίδια τη χώρα του, αλλά και για τα οικονομικά όλων μας, αφού υπάρχουν δύο τρόποι θεώρησης του χρυσού:
Ο ένας τρόπος είναι να τον δει κανείς ως μια επένδυση, η οποία, σύμφωνα με τα σύγχρονα δεδομένα, δεν αποτελεί λογική κίνηση. Ο χρυσός, σύμφωνα με αυτή την θεώρηση, δεν δημιουργεί καμία ταμειακή ροή και δεν εξυπηρετεί κανένα πρακτικό σκοπό. Ο δε Warren Buffett, στον οποίο ήδη αναφερθήκαμε, παρατήρησε με χιούμορ ότι "σκάβουμε μια τρύπα για να τον βγάλουμε από το έδαφος για να καταλήξει τελικά σε μιά άλλη, και αν μας παρατηρεί κάποιος από τον Άρη να ασχολούμαστε με αυτή τη διαδικασία, σίγουρα θα στέκει και θα μας κοιτά απορημένος".
Αλλά υπάρχει και δεύτερος τρόπος να δει κανείς τον χρυσό: ως το πιο ρευστό απόθεμα σε περιόδους ιστορικών αναταράξεων, ή κάτι χειρότερο.
Το μεγάλο θέμα της εποχής μας δεν είναι ούτε το γεγονός ότι η ισπανική κυβέρνηση έχει μείνει άφραγκη, ούτε ότι ο [υποψήφιος για αντιπρόεδρος στο πλευρό του Mitt Romney] Paul Ryan τρέχει και ίσως δεν προλαβαίνει να "ρετουσάρει" το προφίλ του απέναντι στους Αμερικανούς ψηφοφόρους. To μεγάλο θέμα σήμερα είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία έχει κυριαρχήσει στην παγκόσμια οικονομία για περισσότερες δεκαετίες απ' όσο αντέχουμε, βρίσκονται σε στάδιο σχετικής παρακμής.
Σύντομα θα γίνουμε οι πρώτοι άνθρωποι εδώ και 200 χρόνια που θα ζουν σε έναν κόσμο που δεν θα κυριαρχείται ούτε από την Pax Britannica ούτε από την Pax Americana. Και τέτοιου είδους "αλλαγές φρουράς" δεν ήταν ποτέ ειρηνικές.
Η παρακμή της ισπανικής, της γαλλικής και της βρετανικής αυτοκρατορίας συνοδεύτηκε και στις τρεις περιπτώσεις από αιματηρούς πολέμους. Η δε πτώση της βρετανικής ηγεμονίας ήταν ένα από τα κύρια αίτια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Τι θα συμβεί σήμερα, καθώς οι ΗΠΑ χάνουν την υπεροχή τους;
Ίσως η έκβαση της διαδικασίας αυτής να αποδειχθεί λιγότερο βίαιη από παρόμοιες διαδικασίες πτώσης αυτοκρατοριών στο παρελθόν. Ίσως οι Κινέζοι να ενθαρρύνουν την οικοδόμηση μιας ανοιχτής κοινωνίας και ενός κράτους δικαίου. Αν αυτό το πιστεύετε, τότε δεν υπάρχει πιθανώς κανένας λόγος να συλλέξετε χρυσό.
Ίσως, όμως, η έκβαση να είναι διαφορετική. Υπάρχει πιθανότητα να εισέλθουμε σύντομα σε μια πολύ πιο ταραχώδη και επικίνδυνη εποχή "παιχνιδιών" πολιτικής ισχύος και διεθνούς ανταγωνισμού".
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου