Μόνο που όσα και να μάθεις τελικά, το βέβαιο είναι ότι και πάλι σαν μακάκας θα μασήσεις.
Θα μασήσεις… γιατί φρόντισαν να στήσουν καλά το σκηνικό του τρόμου με το οποίο πάντα σε βάζουν στο χέρι.
Με την ανελέητη προπαγάνδα τους και τα χρηματιζόμενα παπαγαλάκια, σε δολοφόνησαν το τελευταίο τρίμηνο δεκάδες φορές. Σε έκαναν να ταυτιστείς με την αντίληψη ότι η χώρα σου είναι καταδικασμένη να εκτελεί αναντίρρητα τις εντολές του σουλτανάτου.
Αυτοί προσκύνησαν και ο στόχος τους ήταν να κάνουν προσκυνημένη και τη δική σου ψυχή. Τώρα θ ανοίξουν και πάλι το παραθυράκι της άθλιας φυλακής σου και μόλις νιώσεις να μπαίνει μέσα ο αέρας της ντροπής, θα νομίζεις ότι και πάλι ζωντάνεψες. Άκου λοιπόν ηλίθιε…
Τώρα υποτίθεται ότι διαπραγματεύονται.
Πρώτα φρόντισαν να αισθανθείς, πως όλα όσα σε αφορούν είναι μετέωρα. Και έτσι σου τα πήραν όλα…
Κούρσεψαν την κοινωνική σου αποταμίευση…
Έσφαξαν στο γόνατο τους μισθούς και τη σύνταξή σου…
Τα όνειρα των παιδιών σου τα τσαλάκωσαν…
Σε μεταλλάσσουν σχεδιασμένα σε παροπλισμένο ραγιά που περιμένει αμήχανος το πεπρωμένο…
Και τώρα ετοιμάζονται να σου πλασάρουν τη μεγάλη τους «διαπραγματευτική» επιτυχία…
Οι απολύσεις που τόσο πολύ τις «προπαγάνδισαν» δε θα έρθουν. Κι εσύ ο αιώνιος… ο απίστευτος… ο διαχρονικός μαλάκας θα τους χειροκροτήσεις για την αποφασιστικότητα και το σθένος τους.
Και φυσικά θα συμβιβαστείς με όλα τα υπόλοιπα που ήταν και η πραγματική τους στόχευση.
Άκου λοιπόν ηλίθιε για να μαθαίνεις…
Το παιχνίδι δεν κρίνεται στις απολύσεις. Οι απολύσεις είναι μέρος του παιχνιδιού αλλά τον κύκλο τους τον έκαναν σε γενικές γραμμές. Το σύστημα που οικοδομούν δε ζει χωρίς σκλάβους. Απλώς τους σκλάβους τους προτιμά ταυτόχρονα και ηλίθιους.
Εσύ μπορεί να κοιτάζεις τη μύτη σου, αλλά οι χορογράφοι βλέπουν πολύ πιο μακριά από αυτήν.
Κανείς δε διαπραγματεύτηκε το σκιάχτρο των απολύσεων που πλασάρισαν για να σε εξαπατήσουν. Απλούστατα γιατί - ως νέο μέτρο - στο τραπέζι μπήκε μονάχα για να σε εξαπατήσει.
Το υποτιθέμενο «κέρδος» της διαπραγμάτευσης των προσκυνημένων, δεν είναι παρά μια τρύπα στο νερό και ένα μάτσο σανό για σένα που ακουμπάς σε αχυρανθρώπους των συμμοριών την ελπίδα σου.
Αυτό που τους νοιάζει λοιπόν δεν είναι να απολυθείς. Αλλά να δουλεύεις χωρίς δικαιώματα στα κολαστήρια που σου ετοιμάζουν.
Σε έκαναν να τσιμπήσεις στο δόλωμα του φόβου της απόλυσης, για να περάσει ανώδυνα ολόκληρο το πακέτο που σε καθιστά αμειβόμενο δούλο.
Τα οφέλη των απολύσεων γι αυτούς είναι και ελάχιστα και προσωρινά. Η θεσμοθέτηση της δουλείας είναι η πραγματική τους επένδυση.
Δε τους ενδιαφέρει το προσωρινό κέρδος από αυτόν που πρόκειται να απολυθεί. Τους ενδιαφέρει να κατοχυρώσοιυν το δικαίωμά τους να πληρώνουν με αμοιβή δούλου διαχρονικά αυτόν που δουλεύει.
Έτσι κερδίζουν οι αφεντάδες τον "επιούσιον"... Και μαζί μ αυτόν την ευγνωμοσύνη του αφελούς τους σκλάβου.
Στα πήραν λοιπόν όλα…
Αξιοπρέπεια… Δικαιώματα… Ελπίδα… Προοπτική…
Σου πήραν ακόμη και τα σώβρακα ηλίθιε κοψοχέρη, και αύριο, με τα ίδια ρημάδια που τους ψήφισες θα βγεις και θα τους χειροκροτείς γιατί «διαπραγματεύτηκαν» και επιτέλους σου εξασφάλισαν το «δικαίωμά» σου να είσαι σκλάβος στα κολαστήρια που σου ετοίμασαν, σε μια ζωή για πραγματικούς κολασμένους.
Ηλίθιε...
Του Κ. Κυριακόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου