Το πολιτικό θράσος μερικών πολιτικών μπορεί μερικές φορές να υπερβεί κάθε όριο. Πάρτε για παράδειγμα τον Ευάγγελο Βενιζέλο
που πληροφορίες τον θέλουν, από εκεί που παρακαλούσε
τον Σαμαρά για ένα υπουργείο, τώρα να σκέφτεται ακόμα και την αποχώρησή του από την κυβέρνηση.
Ο «σχιζοφρενικός» τρόπος με τον οποίον το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να διαχειριστεί τον ρόλο του στο νέο πολιτικό σκηνικό του τόπου, προμηνύει τα πολλαπλά αδιέξοδα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η ηγεσία του.
Συνεργάτες του εισηγούνται στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ότι «κάτι πρέπει επιτέλους να κάνει ώστε να μην εδραιωθεί στην συνείδηση της βάσης ότι το κόμμα έχει μεταλλαχθεί και ότι στην ουσία έχει κατά κάποιον τρόπο συγχωνευθεί με την δεξιά του κ. Αντώνη Σαμαρά», όπως χαρακτηριστικά λένε σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις. Όμως ο Βενιζέλος είναι ο ίδιος άνθρωπος που με τις επιλογές του ως Υπουργός Οικονομικών έχει μπει στο ίδιο κάρδο της ιστορίας με τον προκάτοχό του Γιώργο Παπανδρέου.
Αυτό είναι ένα σοβαρό ερώτημα, που κατά πολλούς κρατά σιδεροδέσμιο τον Ευάγγελο Βενιζέλο στην στήριξη της κυβερνητικού συνασπισμού, καθώς ακόμα κι αν αποχωρήσει από αυτόν, κανείς δεν θα πιστέψει ότι ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ το κάνει γιατί δήθεν… οραματίζεται μία άλλη πολιτική.
Αυτό ακριβώς είναι και το σκεπτικό με το οποίο πολλοί στο ΠΑΣΟΚ ισχυρίζονται ότι η επιστροφή του κόμματος στις ρίζες του και η επανασύνδεσή του με την εκλογική και κομματική βάση του, δεν μπορεί να γίνει όταν στην ηγεσία του είναι ένας άνθρωπος που έχει ταυτιστεί με τα οικτρά λάθη της πολιτικής και της διακυβέρνησης Παπανδρέου.
Υπό αυτήν την έννοια αν το δει κανείς, ο Βενιζέλος θεωρείται ήδη καμμένο χαρτί όταν ανέλαβε την καυτή πατάτη που του πέταξε στον ανασχηματισμό του 2011 ο Γιώργος Παπανδρέου αναθέτοντάς του το χαρτοφυλάκιο του Υπουργού Οικονομικών. Τότε, αντί ο κ. Βενιζέλος να πει «όχι», δέχτηκε την θέση, με την συνέχεια να είναι γνωστή.
Αποδεικνύοντας την άποψη που λέει ότι πολλές φορές ένας εφυής πολιτικός δεν σημαίνει ότι είναι αναγκαστικά κι έξυπνος… Κι ο νοών νοείτω.
Πηγή: newsbomb.gr
τον Σαμαρά για ένα υπουργείο, τώρα να σκέφτεται ακόμα και την αποχώρησή του από την κυβέρνηση.
Ο «σχιζοφρενικός» τρόπος με τον οποίον το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να διαχειριστεί τον ρόλο του στο νέο πολιτικό σκηνικό του τόπου, προμηνύει τα πολλαπλά αδιέξοδα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η ηγεσία του.
Συνεργάτες του εισηγούνται στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ότι «κάτι πρέπει επιτέλους να κάνει ώστε να μην εδραιωθεί στην συνείδηση της βάσης ότι το κόμμα έχει μεταλλαχθεί και ότι στην ουσία έχει κατά κάποιον τρόπο συγχωνευθεί με την δεξιά του κ. Αντώνη Σαμαρά», όπως χαρακτηριστικά λένε σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις. Όμως ο Βενιζέλος είναι ο ίδιος άνθρωπος που με τις επιλογές του ως Υπουργός Οικονομικών έχει μπει στο ίδιο κάρδο της ιστορίας με τον προκάτοχό του Γιώργο Παπανδρέου.
- Υπερασπίστηκε με πάθος το Μνημόνιο.
- Επέβαλλε με ακόμα μεγαλύτερο πολιτικό πάθος τις επιλογές του Μνημονίου.
- Ακολούθησε πιστά τις υποδείξεις των δανειστών μας δίχως να παρεκλίνει ούτε κεραία από τον δρόμο που είχε χαράξει ο προκάτοχός του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Αυτό είναι ένα σοβαρό ερώτημα, που κατά πολλούς κρατά σιδεροδέσμιο τον Ευάγγελο Βενιζέλο στην στήριξη της κυβερνητικού συνασπισμού, καθώς ακόμα κι αν αποχωρήσει από αυτόν, κανείς δεν θα πιστέψει ότι ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ το κάνει γιατί δήθεν… οραματίζεται μία άλλη πολιτική.
Αυτό ακριβώς είναι και το σκεπτικό με το οποίο πολλοί στο ΠΑΣΟΚ ισχυρίζονται ότι η επιστροφή του κόμματος στις ρίζες του και η επανασύνδεσή του με την εκλογική και κομματική βάση του, δεν μπορεί να γίνει όταν στην ηγεσία του είναι ένας άνθρωπος που έχει ταυτιστεί με τα οικτρά λάθη της πολιτικής και της διακυβέρνησης Παπανδρέου.
Υπό αυτήν την έννοια αν το δει κανείς, ο Βενιζέλος θεωρείται ήδη καμμένο χαρτί όταν ανέλαβε την καυτή πατάτη που του πέταξε στον ανασχηματισμό του 2011 ο Γιώργος Παπανδρέου αναθέτοντάς του το χαρτοφυλάκιο του Υπουργού Οικονομικών. Τότε, αντί ο κ. Βενιζέλος να πει «όχι», δέχτηκε την θέση, με την συνέχεια να είναι γνωστή.
Αποδεικνύοντας την άποψη που λέει ότι πολλές φορές ένας εφυής πολιτικός δεν σημαίνει ότι είναι αναγκαστικά κι έξυπνος… Κι ο νοών νοείτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου