Δεν πίστευε στα μάτια και τα αυτιά του όποιος, την περασμένη Πέμπτη το βράδυ, άνοιξε τον τηλεοπτικό του δέκτη για να δει το κεντρικό δελτίο ειδήσεων… Η επίθεση των στελεχών του Μεγάλου Καναλιού κατά του υπουργού Παιδείας, του πανεπιστημιακού καθηγητή Γ. Μπαμπινιώτη, ήταν ασυνήθιστη… Οι δημοσιογράφοι του καναλιού θύμιζαν πολύ την ένταση και το μένος που είχαν οι επιθέσεις που εξαπέλυαν κατά της πολιτικής ηγεσίας του τόπου τη βραδιά που συνεδρίαζαν στην Προεδρία της Δημοκρατίας οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί και δεν είχε κληθεί ο… Παπαδήμος για να αναλάβει πρωθυπουργός, όπως οι καναλάρχες και διάφορα συμφέροντα τότε επιθυμούσαν! Το γεγονός που τους έβγαλε από τα ρούχα τους ήταν ότι ο Μπαμπινιώτης κατέθεσε μια τροπολογία στη Βουλή, με την οποία προσπαθούσε να περιορίσει τη «φωτιά» που είχε ήδη ανάψει η πρώην υπουργός Άννα Διαμαντοπούλου φροντίζοντας, και μάλιστα με μεγάλη πλειοψηφία, να τιμωρούνται τα πανεπιστήμια που δεν έχουν προχωρήσει στον ορισμό των νέων διοικήσεων με διακοπή της χρηματοδότησής τους, γεγονός που ήδη έχει δημιουργήσει πρόβλημα σε πολλά ΑΕΙ και ΤΕΙ. Η «τιμωρός» Άννα Ήταν μία ρύθμιση της Διαμαντοπούλου, η οποία εν είδει… «σιδηράς κυρίας» (!) είχε προβλέψει τη διακοπή της χρηματοδότησης αλλά και την κατάργηση των δημοκρατικά εκλεγμένων πρυτανικών αρχών, παρά τις προειδοποιήσεις πολλών βουλευτών, ώστε να ανοίξει ο δρόμος και ποικίλα συμφέροντα να ελέγξουν τα πανεπιστήμια, με τιμωρία (σε περίπτωση που δεν εφαρμόζεται – για πολλούς λόγους – ο νόμος) των πανεπιστημίων, των καθηγητών, του διδακτικού προσωπικού και των φοιτητών! Ήταν τέτοια η ένταση των επιθέσεων κατά Μπαμπινιώτη, ώστε δεν μπορούσαν οι τηλεθεατές του δελτίου παρά να αναρωτηθούν και να αρχίσουν να ψάχνουν γιατί το μεγαλύτερο κανάλι της χώρας τον είχε στριμώξει κυριολεκτικά στα σχοινιά και οι τηλεοπτικές του περσόνες, με πρωταγωνίστρια την κεντρική παρουσιάστρια, τον «έδερναν» αλύπητα… Σαν να μην έφθανε το Mega, από κοντά και το συγκρότημα του Φαλήρου, με την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και την εφημερίδα, να δίνει κι εκείνο τη μάχη κατά των εχθρών του συστήματος, των σύγχρονων ανταρτών πρυτάνεων ΑΕΙ και ΤΕΙ, που κατηγορούνται περίπου για «στάση και απείθεια»… Έβλεπαν, ίσως, μέσα από την τροπολογία Μπαμπινιώτη για την προκαταβολή χρηματοδότησης ότι άνοιγε πλαγίως ο δρόμος για την αμφισβήτηση των διορισμένων οργάνων διοίκησης των πανεπιστημίων και την πιθανότητα να κοπούν οι δρόμοι για την προώθηση των «ανθρώπων» τους στα ανώτατα ιδρύματα... Φοβερή η ερμηνεία τους, αλλά προφανώς είχαν τους λόγους τους. Ας δούμε λοιπόν τι είχε προηγηθεί και τι ακριβώς έγινε… Είναι φανερό ότι από καιρό πίσω από τις πλάτες της ακαδημαϊκής κοινότητας (πανεπιστημιακών, φοιτητών κ.λπ.) παίζεται ένα σκληρό παιχνίδι επιρροής και ελέγχου των πανεπιστημίων. Κάποιοι θα διορίσουν τις διοικήσεις, στις οποίες θα συμμετέχουν και στελέχη εκτός ακαδημαϊκής κοινότητας. Τα συμβούλια διοικήσεων θα διορίζουν τον κοσμήτορα που γουστάρουν τα μέλη του και ο κοσμήτορας θα διορίζει το εκλεκτορικό σώμα για την επιλογή των πανεπιστημιακών… Όπως καταλαβαίνετε, το παιχνίδι λέγεται «ο διορίσας του διορίσαντος» και προφανώς έτσι εξηγείται το μέγιστο ενδιαφέρον που δείχνουν οι διαπλεκόμενοι, των οποίων η αντίδραση μόνο τυχαία δεν ήταν. Αμέσως μετά την ανακοίνωση της απόφασης του Μπαμπινιώτη εξαπολύθηκαν εναντίον του μύδροι από συγκεκριμένους δημοσιογράφους στα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, τα οποία προφανώς ερμήνευσαν την κίνηση ως ναρκοθέτηση – έστω και διά της καθυστερήσεως – των σχεδίων τους για την «άλωση» των ελληνικών πανεπιστημίων από την αγορά και τα πάσης φύσεως εκδοτικά και άλλα συμφέροντα. Όμως έτσι οι μάσκες έπεσαν πιο εύκολα και πιο γρήγορα…. Κανείς από αυτούς που διαλαλούν τη συνέχεια του κράτους και την τήρηση των νόμων δεν είναι το ίδιο αυστηρός με την ανικανότητα πολλών από τους σημερινούς υπουργούς, που δεν μπορούν καν να εφαρμόσουν νόμους που ψηφίζει η Βουλή και πολλές φορές έχουν εισηγηθεί οι ίδιοι… Άλλωστε οι ίδιοι αυτοί για την τροπολογία – φάουλ του Μπαμπινιώτη, η οποία ουσιαστικά απελευθερώνει τις απολύσεις των εκπαιδευτικών από τα ιδιωτικά σχολεία, δεν έχουν διατυπώσει ούτε ένα αρνητικό σχόλιο και παριστάνουν τους ανήξερους. Και, τέλος, όλοι όσοι ουρλιάζουν κατά εκείνων που πιστεύουν ότι ο νόμος δεν μπορεί να εφαρμοστεί και κατηγορούν τους πρυτάνεις ότι υπονομεύουν την εφαρμογή του, ας θυμηθούν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Γεώργιο Ράλλη, που είχαν ψηφίσει με μεγάλη πλειοψηφία τον νόμο 815 για τα ΑΕΙ στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Μπροστά στις μεγάλες διαδηλώσεις και τις φοιτητικές κινητοποιήσεις τον απέσυραν πριν καν εφαρμοστεί στο παραμικρό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου