Σήμερα έχουμε… «επέτειο»! Πενθούμε την υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς εξαθλίωσης και υποτέλειας

Γράφει ο Μαγια
Όσο η κοινωνία περιμένει τον «από μηχανής σωτήρα» τόσο θα αποθρασύνονται οι ύαινες της διεθνούς τοκογλυφίας και θα μαίνεται ο ακήρυχτος πόλεμος του Δ΄ Ράιχ
Αν οι πολίτες δεν είχαν μετατραπεί σε άβουλη μάζα, τότε δεν θα είχαν εκχωρήσει τα δικαιώματά τους σε εκείνους που, αφού διέλυσαν και διέσυραν τη χώρα, εμφανίζονται με
απύθμενη ξεδιαντροπιά ως …σωτήρες
Σήμερα έχουμε… «επέτειο»! Πενθούμε την υπαγωγή της Ελλάδας στη δίνη των μνημονίων, σε καθεστώς εξαθλίωσης και υποτέλειας.
Μέσα σε τρία χρόνια η χώρα γνώρισε τη βιαιότερη συρρίκνωση εισοδημάτων από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την αποσάθρωση του βιοτικού επιπέδου, την κατάρρευση των
μηχανισμών κοινωνικής προστασίας και την αύξουσα ανασφάλεια.
Η δουλόφρονη συγκυβέρνηση, κατ΄ ομολογία του Πολ Τόμσεν, στο συνέδριο του «Economist», δείχνει «απόλυτη πειθαρχία» και εφαρμόζει τα ανεφάρμοστα. Εχοντας καταργήσει κάθε συνθήκη ζωής μας δεν ορρωδεί προ ουδενός. Με ραγιάδικη αυθάδεια και κυνική υποκρισία επιμένει να εξαπατά τους εναπομείναντες αφελείς. Μιλά για «φως στο τούνελ» και ελπίδα …ανάπτυξης. Τέτοιος μακάβριος εμπαιγμός δεν έχει ιστορικό προηγούμενο…
Το Ελληνικό …μοντέλο, σήμερα, εφαρμόζεται σε όλο το Ευρωπαικό Νότο.
Το γράφει τόσο ωραία ο διευθυντής της γαλλικής «Μοντ Ντιπλοματίκ» στο τεύχος αυτού του μήνα: «Κανένας πολίτης της ΕΕ δεν μπορεί να αγνοεί από εδώ και πέρα ότι είναι ο προνομιακός στόχος μιας οικονομικής πολιτικής που είναι αποφασισμένη να τον απογυμνώσει από τους καρπούς της εργασίας του… Στη Ρώμη, την Αθήνα ή τη Λευκωσία, ντόπιες μαριονέτες φαίνονται ήδη αποφασισμένες να μετουσιώσουν σε πράξη τις εντολές προς αυτή την κατεύθυνση που θα τους δώσουν οι Βρυξέλλες, η Φρανκφούρτη ή το Βερολίνο, έστω και αν κατόπιν αποκηρύξουν τις μαριονέτες οι λαοί τους».
Ωστόσο, το «εδώ και τώρα» της λαϊκής ενεργοποίησης και της κοινωνικής αφύπνισης απουσιάζει εκκωφαντικά.
Οι δημοκρατικές «αντιμνημονιακές» δυνάμεις πρέπει να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα. Να αντιληφθούν ότι σε αυτή την κρίσιμη ιστορική περίοδο η διαχωριστική γραμμή έχει, προσωρινά, διαφοροποιηθεί. Δε βρίσκεται μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς, αλλά ανάμεσα στον πόλο που «συμμορφώνεται παθητικά» στο δόγμα Μέρκελ και τον πόλο «που πιστεύει ότι πρέπει να δοθεί μάχη για την ανατροπή της ακολουθούμενης ολέθριας πολιτικής και την αντικατάστασή της από ένα Εθνικό Πρόγραμμα ανασυγκρότησης, ανάπτυξης και αξιοποίησης των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου με κοινωνική δικαιοσύνη».
Δε θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε την ανάγκη σύμπηξης μιας ευρείας κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας, ώστε να ανακτηθεί η Πατρίδα και να ακυρωθούν τα ολέθρια σχέδια του Δ΄ Ράιχ, που αντιμετωπίζει την Ελληνική κοινωνία σα να είναι «πληθυσμός ατόμων» εγκλεισμένων σε αναμορφωτήριο. Αλλωστε, λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος!
olympia.gr