(από το : mediasoup.gr)
Την ιδέα μού την έδωσε ο Μίμης Φωτόπουλος. “Αόματος! Αόματος!” Μια “κάλπικη λίρα” ήταν ό,τι ζούσαμε. Μια κονόμα παραπάνω δε θ’ άλλαζε τον ρουν της ιστορίας και στην τελική ήτανε σταγόνα στον ωκεανό της κομπίνας. Άλλωστε, είχα μια τυφλή εμπιστοσύνη σε...
όλα: στο ΠΑΣΟΚ, στο ΙΚΑ, στα λαμόγια. Πήγα και στήθηκα στην ουρά του ΙΚΑ. Εκεί ντε, που ο Γιοκαρίνης στη δεκαετία του ογδόντα είχε γνωρίσει την Ευλαμπία.
“Σε γνώρισα στο ΙΚΑ, στην ουρά μπροστά μου σ’ είχα για τον οδοντογιατρό…”
Εμένα τα δόντια μου ήταν μια χαρά, ξέσκιζαν τα πάντα, ακόμα και το σάπιο κομματικό σύστημα, του οποίου ήμουν ένα μέλος με λαμπρή προϊστορία και καριέρα. Γι’ αυτό πήγα λοιπόν και στήθηκα στην ουρά των υποψήφιων μαϊμού αναπήρων.
Δεν ήταν εύκολο… Ξέρεις τι ιστορίες άκουσα περιμένοντας τη σειρά μου; Άλλος είχε πέσει σε βαριά κατάθλιψη επειδή ο Τσουκάτος πήρε όλα τα λεφτά από τη Siemens και τα έβαλε στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ χωρίς να του δώσει ούτε πέντε ψιχουλάκια από τα “δεδουλευμένα”. Αλλουνού τα νεύρα ανεβοκατέβαιναν με το δείκτη του χρηματιστηρίου. Επί Σημίτη, ο δείκτης και η νευρασθένειά του χτύπησαν κόκκινο. Άλλος είχε ξεποδαριαστεί στα όρη και στα βουνά να κτηματογραφεί τους λόγγους και τα φαράγγια για λογαριασμό του Λαλιώτη. Ο ίδιος ο Λαλιώτης κτηματογραφούσε τις βιλάρες στις παραλίες. Ήταν μια ευκαιρία να ξαναβρεθεί με τους εντιμότατους φίλους του.
Άσε σου λέω. Κάθε περίπτωση και ένα παραμύθι, μια “Ζωή της άλλης” γυρισμένης εξολοκλήρου στον 2ο όροφο ενός βρωμερού ΙΚΑ.
Προς στιγμή σκέφτηκα να το παίξω τρελάκιας. Τα κάνω όλα λίμπα και δε χαμπαριάζω τίποτα. Μετά, το ξανασκέφτηκα και είπα ο αόματος τρέφει και σεβασμό.
‘Όταν μπήκα μέσα, έκλεισα το μάτι στην επιτροπή. Εφτά νομά σ’ ένα δωμά… Κι εγώ εφτά φορές το έπαιξα το μάτι. Κόντεψε να μου μείνει κουσούρι. Ήτανε όλοι στο κόλπο. Τρία χιλιάρικα με το “καλημέρα” και κάτι ψιλά γι’ αυτούς που θα καθαρόγραφαν τις αποφάσεις.
Θες να σου πω κι ονόματα; Θες να σου πω με ποιους καθόμουν στην ουρά; Θες να σου πω ένα ένα τα μέλη της επιτροπής; Θες να σου πω πού βρίσκονται σήμερα όλοι αυτοί; Αφού τα ξέρεις ρε μανούλα μου, τι μου το παίζεις τώρα δα Σπεράντζα;
Λοβέρδο, κόφ’ το. Ξέρεις, ότι πέρασε η μπογιά σου. Αν ζούσε η Σπεράντζα, αυτό θα σου ‘λεγε. “Για κοίτα ρε ένα λιμοκοντόρο που θέλει να μου κάνει τον καμπόσο!”
Άσε, σου λέω. Εσύ μου πάσαρες την κάλπικη λίρα για να κάνεις παιχνίδι κι εγώ για να βγάλω κάτι τις από τον όρκο που έδωσα να φυλάω πίστη και υπακοή στους νόμους και τα ψηφίσματα της κάλπικης λίρας.
Αυτό είναι κάτι από τον όρκο του στρατιώτη. Και εγώ όμως είμαι μια παλιοσειρά στα λαμόγια που εξέθρεψε το ΠΑΣΟΚ.
Γιατί σου κακοφαίνεται; Οι δυο όψεις της ίδιας κάλπικης λίρας είμαστε.
Αόματος! Αόματος!..
σ.σ. Κουτσοί, στραβοί και άλλες παρεμφερείς "ειδικότητες" αναπήρων αποτελούσαν για χρόνια την "πελατεία" βουλευτικών και διαφόρων άλλων πολιτικών γραφείων. Οι κατά τόπους υγειονομικές επιτροπές σε όλη την Ελλάδα, εκτός από το διόλου ευκαταφρόνητο "χαρτζιλίκι" που έπαιρναν, βρίσκονταν σε διαρκή επικοινωνία με βουλευτές, δημάρχους και κάθε λογής πολιτικούς παράγοντες, οι οποίοι αποτελούσαν τους μεσάζοντες ή κατ’ ουσία τους προμηθευτές μαϊμού αναπήρων. Αυτή τη στιγμή απασχολούνται χιλιάδες μαϊμού ανάπηροι σε εκατοντάδες υπηρεσίες του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, μέσω του προγράμματος "3 + 1" του ΟΑΕΔ, απολαμβάνοντας εκτός του μισθού και όλα τα ευεργετήματα των "αναπήρων". Είναι υποκρισία και πολιτική αλητεία να ισχυρίζονται οι Λοβέρδοι της Ελλάδας ότι ανακάλυψαν τώρα το θέμα και ότι θα τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι. Υπεύθυνοι είναι όλοι οι πολιτικοί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που συντήρησαν την κομματική πελατεία τους στη βάση της κάλπικης αναπηρίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου